Kierowniczka - Promiss

Zwykle dosć szybko orientuję się w intencjach zawitujących do mnie komentatorów.

Jesli nie - rozmawiam czas jakis, aby się zorientować.

Niektórzy zieją wprost od progu

Niektórzy zjadliwie nie ukrywają niechęci, ze spokojem cedząc szyderę

Z udawanym spokojem

I jest to chyba typ komentatora, którego po prostu nie lubię i natychmiast wypraszam za drzwi

Niewielu ich tu poznałam - na szczęscie

Są i tacy, którzy po opłotkach delikatnie ironizują i podkpiwają

Sami lub w podgrupach

I teraz kozetkowo zanalizujmy, czym tak naprawdę kieruje się komentator wchodząc na blog OBCEJ osoby mając misję wykazania jej wad, głupoty oraz błądzenia.

Oraz szukając wszelkich możliwych podtekstów.

Czyniąc się strażnikem jej skromnosci...

Przecież ani mój swat, ani brat

Nawet nie kumpel

Dlaczego więc to czyni?

Rozumiem debaty nad ważkimi sprawami ludzko - narodowo - ogólnoswiatowymi

Tu nawet dopuszczam mordobicie, bo w imię wyższych celów nie liczą się ofiary

Ale nawracanie wirtu człeka, który niewiadomo nawet czy pisze prawdę?

Dlaczego do tego stopnia to tak frapuje, że nie daje spokoju innego osobnikowi z innej nieraz planety?

 

Frapuje i dręczy, bo mamy z czyms, co atakujemy - self-problem

W swojej przygodzie blogowej trwającej od 2007 roku miałam dwa przypadki, gdzie bloger, a raczej blogerka tak mnie wkurwiała, że szok.

Zanim się jarnęłam w czym rzecz, straciłam trochę energii

Ma się ochotę wytknąć i zaatakować.

Pokazać całemu swiatu jak ona się kompromituje

Wyjasnić, nagłosnić i najlepiej spalić na stosie

Teraz już daję sobie spokój

Nakładam knebel i w cichosci ducha pytam siebie o co tak naprawdę chodzi?

Co mnie obchodzi, że ktos obcy się celebryci, się chwali na maksa, albo ocieka seksem, albo manipuluje?

Dlaczego tak strasznie mnie to boli, że muszę zareagować...

Już nie muszę

Zareaguję ewentualnie kiedy widzę zagrożenie czyichs interesów, ale reakcje wynikające z zazdrosci, zawisci, z tego, że uważam, że to nie wypada, ale tak naprawdę, aż mnie korci, żeby jednak wypadało...- już nie.

Bo ludzie są jacy są

I najważniejsze

Wiem, że nie muszę dopasowywać się do stanu emocjonalnego nikogo innego.

Czasem ktos chce osiągnąć satysfakcję z dziwnego powodu jakim jest wyprowadzenie z równowagi obcego wirtu - człeka.

Rzecz w tym, że wyprowadzam się z równowagi kiedy ja chcę, a nie kiedy ktos inny wpadnie na ten pomysł.

Why?

Because to ja rządzę w interesie, jakim jest moja głowa

Prawie mi się udaje ;-))))

Bo jestem jaka jestem