Jutro kolejna rocznica obrony generała, ja jednak nie zamierzam atakować nikogo, aby tym razem głos oddać komu innemu. W zasadzie faktom, które ponoć potrafią mówić same za siebie. Nie zamierzam więc się przemęczać, a wyjść na świeże powietrze. Tak więc pora iść na spacer w spokoju oddać się zadumie i refleksji, spróbować sobie odpowiedzieć na kilka pytań. Kto zyskał, a kto stracił. Kto miał inicjatywę, kto potem budował i co z tego wyszło.
Pragnę przytoczyć wybrane przeze mnie fragmenty wypowiedzi komunistów Komietetu Miejskiego PZPR, tak więc tym razem niech mówią fakty.
"Nie budzi wątpliwości fakt, że spontaniczny w kraju w 1980 r. ruch klasy robotniczej był wyrazem niezadowolenia z faktów coraz mniejszego liczenia się ówczesnej ekipy rządzącej ze społeczeństwem polskim. Faktem jest również to że ruch ten został następnie wykorzystany przez siły kontrrewolucji do walki z socjalizmem. Negacja wszystkiego co w ciągu trzydziestu kilku lat wybudował naród Polski w warunkach ustroju socjalistycznego, miała stworzyć podstawy do zburzenia całej naszej gospodarki, do wykazania bezsiły władzy państwowej do zmiany ustroju.
Dziś wiemy, że wszystkie te zamierzenia kontrrewolucji konfrontacjiinspirowane były przez imperializm zachodni, którego celem miało być wyrwanie Polski z obozu państw socjalistycznych, osłabienie tego obozu i podporządkowanie sobie narodów Europy Wschodniej .
Ekstrema wewnętrzna w kraju której działania wypływały z nienawiści do socjalizmu, do pokojowego życia naszego narodu, nienawiści do Związku Radzieckiego i obozu państw socjalistycznych,opłacana środkami kapitalizmu – przestała liczyć się z żywotnymi interesami Polaków. Umiejętne dobierane hasła szkalujące ustrój Polski Ludowej, publikowanie legend z niejednej historii Polski, nic nie mające wspólnego z prawdą historyczną znalazły posłuch w pewnych grupach społeczeństwa polskiego.
Wprowadzenie haosu [ oryg. pisownia ] myślowego, gra na uczuciach narodowych, tworzyło warunki do podziału społeczeństwa.
Powodowały z każdym dniem coraz większy rozkład gospodarki narodowej, organizowanie strajków, marszów głodowych, manifestacji ulicznych zmierzał w coraz zjadliwszy sposób do konfrontacji. Wszelkie próby czynione ze strony rządu łagodzenia sytuacji, wysuwanie propozycji do porozumienia nie dawały żadnych rezultatów. Ekstremistyczne, antyrewolucyjne przywództwo „Solidarności” KOR i KPN z nieubłaganą konsekwencją zmierzało do próby sił."
Kolejny fakt, proszę śmiało, niech mówi dalej...
"[...] dzisiejsze plenum odbywa się w szczególnie złożonej sytuacji w jakiej znalazła się Polska i całe nasze społeczeństwo. Wprowadzenie stanu wojennego, który stanowił głęboki wstrząs, zatrzymało rozpad naszego państwa. Anarchii został położony kres. Udaremnienie konfrontacji odsunęło od Polski groźbę, której realność i powaga nie wszędzie jeszcze są uświadomione. [mowa o wojnie domowej -przyp. red.] Dlatego też dopóki istnieje potrzeba musimy przestrzegać surowych praw stanu wojennego. Musimy wytrwale krok po kroku tworzyć instytucjonalne gwarancje, aby już nigdy więcej nie mogło się powtórzyć zło i wypaczenia nagromadzone przed sierpniem 1980 r., ale także aby wrócić nie mogły zagrożenia jakie przyniósł ostatnio okres.”
"[...] ostrość walki kasowej w wewnętrznej i międzynarodowej skali – to wszystko decyduje, że nasze państwo nadal w szerokim zakresie realizuje funkcje dyktatury proletariatu. Zarówno te funkcje, które wiążą się z kierowanie przebudową stosunków społecznych w interesie ogromnej większości narodu, jak i funkcje obrony rewolucyjnych zdobyczy i demokratycznych praw przed antyrobotniczymi i antyludowymi działaniami sił kontrrewolucyjnych. Najnowsze doświadczenia wykazały, że wobec tych zagrożeń socjalistyczne państwo musi występować zdecydowanie.[…] Jak pokazał stan wojenny, skuteczna obrona przed wywołaną przez przeciwników destrukcję stała się warunkiem ruchu do przodu, otworzyła możliwości socjalistycznych reform o demokratycznym charakterze.”
