Jestem już innym pokoleniem. Przychodzę do ludzi młodszych ode mnie. Mają komputery po 1 terabajcie powierzchni dyskowej. Ja mam 2 komputery i dla siebie potrzebuję własną sieć komputerową, Fufunet. A oni sami dla siebie mają 3 komputery. Jeden do audio, drugi do video, a trzeci przenośny. Ich komórka jest komputerem na którym się gubię. Mój młodszy kumpel ma wielki dom jednorodzinny blisko centrum Warszawy i właśnie walczy ze swoimi komputerami w które dmucha wielki wentylator. Ma nawet podkładkę chłodzącą do laptopa. Żeby się nie grzał. W jego pokojowej serwerowni naparzają wentylatory także te w komputerach. Coś nagraliśmy i teraz oni chcą zrobić LAN-party. Imprezę w lokalnej sieci komputerowej. Mają mnóstwo peryferiów, instrumentów, podłączonych do komputera. Ja zawyłem na mikrofonie do komputera. Mój wielki sen nagrania dwóch własnych kawałków się spełnił, tylko że wstydzę się je tutaj opublikować. To muza dla swoich ziomków. Nie wiem jak to puszczę, ale jakoś tak że nie wypłynie chyba.
Apropos młodszego pokolenia jedenastoletni O. z naszej ekipy capoeiry poszedł pograć na plejstejszyn do starszego ziomka z naszje grupy, takiego 19-letniego. Świadkowie twierdzą że dziecko mówiło już innym językiem, żyło w innym świecie. W ogóle nie mogli się nawet dogadać, używali już innych pojęć.
Opowieści o Computer Addiction Disorder czy czymś takim. O kolesiach którzy szukają sobie laski bo im się zepsuł xbox (konsola do gier) a potem rzucają ją gdy im się Xbox naprawił. O kolesiach którzy kasują z dysków całą muzę bo nagrywają sobie sieciówki (gry sieciowe).
Ja na swoim kompie mam 120 giga danych i są to moje teksty i obrazki i mało muzy i nie wiem jak mi się samemu tyle danych udało wyprodukować a część to mam jeszcze na płytach. Opublikowanie tego jest wielkim wyzwaniem. Wkrótce wypuszczam książkę po angielsku w ramach dyskowych porządków moich prac.
Inne tematy w dziale Kultura
