Nie wiem chłopaki czy pamiętacie … Ale kiedy zbliżał się czas Wyścigu Pokoju …bramy i podwórka ogarniało szaleństwo.
Mozolnie wieczorami przygotowywało się z kapsli z butelek po różnych napojach swoich zawodników.
Doskonale prosty od spodu kapsel obciążało się plasteliną lub stearyną … naklejało się wyciętą wcześniej z papieru i pomalowaną w narodowe barwy krajów biorących udział w wyścigu – koszulką :)
I naprzód … Po wytyczonym wcześniej torze , najczęściej wyznaczony szerokością dziecinnej stopy tor w piasku lub ziemi , krawężnik , a najczęściej trasa mieszana z wilczymi dołami , kałużami i innymi przeszkodami … Kto wypadł z trasy – czekał kolejkę. Możliwe były skróty i ryzykowne przeloty nad innymi uczestnikami :)
Emocje były niesamowite … Rywalizacja zażarta jak na prawdziwej trasie Wyścigu Pokoju … Nieraz uczestnik wracał z podwórka w porwanym ubraniu lub podbitym okiem …
Kapsle miały moc :)
Zwykle dopiero stanowczy głos mamy wołającej na kolację lub zapadający zmrok kończył aktualny etap …
Oczekiwanie na wznowienie walki pozwalało wytrwać jakoś te parę godzin w szkolnej ławce …
A kapsle … Cóż kapsle przechowywało się jak najcenniejszy skarb. Te które szły najlepiej nosiło się zawsze przy sobie … nie wypuszczając z rąk … Przez cały sezon.
Nie mieliśmy może wtedy (lata 70/80) zbyt wielu zabawek do wyboru … ale kapsle czy guma i klasy w przypadku dziewczyn … potrafiły nas zajmować całymi godzinami …
Eh … To se ne wrati … :)
Czyżby ?
Skąd kapsle ? Wspomnienie sprzed lat ?
Ano piłem dziś Desperados w ogródku … Bezmyślnie pstryknąłem kapsel ze stołu tak że wylądował na ścieżce między kwiatami :) …
Następne 3 godziny spędziliśmy przygotowując i grając w kapsle na najlepszym prywatnym torze wyczynowym we Wrocławiu …
I dzieciak nauczył się zaje...tej gry … dowiadując się przy okazji o swoim starym czegoś zupełnie nowego :)
Inne tematy w dziale Rozmaitości
