Przez ostatnie tygodnie trwa dyskusja o PiSie i Jarosławie Kaczyńskim. PiS to, Jarosław Kaczyński tamto. Że krzyż, że zła retoryka, że zła opozycja, że ktoś odsunięty, że ktoś przesunięty itd. Punktem kulminacyjnym był list otwarty Marka Migalskiego, który nawet nie jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. Na temat owego listu powiedziano i napisano już tyle, że można by zebrać to w całkiem sporym wydawnictwie książkowym. Więc ja sobie opinię na temat listu daruję.
W minionym czasie sporo dyskutowało się o tym, w jakim kierunku zmierza PiS. Przeważają głosy krytyczne, że w nienajlepszym – ze względu właśnie na retorykę, na „powrót” do Smoleńska, na wypowiedzi w kwestii krzyża pod pałacem itd. Krytycy, zarówno znaczna część mediów, komentatorów politycznych, a także samych członków PiSu, zarzucają brak albo, co najwyżej niewielką aktywność w punktowaniu rządu, brak własnych inicjatyw oraz zamknięcie się w kręgach smoleńsko-krzyżowych. A wszystko to powoduje spadek słupków i szanse na wygranie wyborów maleją.
Oczywiście, dobry wynik w wyborach samorządowych jest ważny, ale należy pamiętać, że najważniejsze dla Rzeczypospolitej będą wybory w 2011. A te partia formacja Jarosława Kaczyńskiego ma szanse wygrać. Wygrać, właśnie ze względu na strategię, jaką stosują teraz. Karkołomne? W moim odczuciu wcale nie.
Po pierwsze – krytyka podwyżki podatku VAT. Owszem, sprawa bardzo ważna, jednakże uważam, że nie teraz. Ogólnopolska, bardzo szeroka dyskusja na ten temat spowoduje jedynie, że ludzie się do niej przyzwyczają, i już za jakiś czas na podwyżki będą przygotowani, a zaprzyjaźnione mendia wtłoczą ludziom do głowy, że wyższe ceny są dla ich (ludzi) dobra. Ergo – nikt nie będzie zaskoczony. Na akcję kontrofensywą przyjdzie czas, i już powoli się ją zapowiada. Ma być jesienią.
Właściwe punktowanie rywala powinno się zacząć w przyszłym roku, kiedy zmiany, względnie brak zmian w sektorze finansowym dotkną portfele ludzi. I mam wrażenie, że tak właśnie będzie. Bo to, że PiS teraz, czy od kilku tygodni powinien walić argumentami gospodarczymi w PO – nie ma sensu. Ludzie nieudolność i złe rządy PO zauważą dopiero na początku 2011 roku. Tylko brak wędlinki na kromce chleba będzie potrafił zachęcić Polaków do refleksji i odsunięcie od władzy chłopców z zapałkami. Naturalnie nie jest moim marzeniem, aby zapanowała drożyzna i na tej fali wygranie wyborów w przyszłości. Ale wygląda na to, że wielka część narodu jest tak otumaniona, że innej nadziei nie widzę.
Smoleńsk i krzyż łączą się w jedno. Po wyborach wreszcie o katastrofie można mówić odważniej, a raczej – wreszcie można, żeby nie zostać posądzonym o granie tragedią w trakcie kampanii. Ale dla komentatorów wszelkiej proweniencji to oznaczało jedno: powrót do dawnego języka agresji, niby niepotrzebny, bo własnego elektoratu nie musi już przekonywać. Podobnie z krzyżem. Tymczasem wszyscy chyba zapomnieli, jaki apel znajduje się na tabliczce przyczepionej do krzyża. A w moim odczuciu zajęcie takiego a nie innego stanowiska i retoryki wobec katastrofy i krzyża jest słuszne.
Odbieram to jako próbę lojalności, a jednocześnie umocnienie i upewnienie „twardego” elektoratu, co do kursu formacji. Tylko z twardymi można osiągać wielkie rzeczy, a nie z tymi, którzy jak chorągiewki wieją z wiatrem. A potem, kiedy już ustabilizuje się ilość tych, którzy w swych sympatiach do PiS dołączyli po 10 kwietnia – można zaczynać właściwe punktowanie nieudolnego rządu PO.
Dlatego sympatykom PiSu, tym bardziej liberalnym i tym bardziej konserwatywnym radzę, by nie dali się ponosić za bardzo w dyskusjach o najbliższej przyszłości formacji, nie podchwytywali mendialnych żali nad Kluzik – Rostkowską czy Poncyliuszem, nie panikowali po plotach gazetowych o rozłamach, ani innych, rzekomych „strzałach w kolano”, bo takich to J. Kaczyński oddał już tyle, że już dawno powinno go nie być w polityce. Zatem, wszystkim sympatykom PIS, tak w skrócie radzę: nie pękać!
...W HOŁDZIE PAMIĘCI TYCH, KTÓRZY PIERWSI UJRZELI PRAWDĘ O SMOLEŃSKU...
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
