Orlik w Różanymstoku.

Powiedzenie sukces ma wielu ojców, w przypadku naszego Orlika nie tylko, że nie ma pejoratywnej konotacji, ale wręcz doskonale oddaje stan faktyczny:

Tak, jak informuje tablica przy kompleksie boisk do siatkówki, koszykówki i piłki nożnej, ojcami tego sukcesu są władze państwowe, wojewódzkie i gminne oraz salezjanie.

Każdy dołożył swoją cegiełkę.

Orlik mieści się w odległości 70 metrów od bazyliki, 30 metrów od salezjańskiej bursy i szkoły i 30 metrów od publicznego gimnazjum.

Publiczne gimnazjum mieści się starym, zabytkowym budynku salezjańskim (w Rożanymstoku prawie wszystkie budynki są stare, zabytkowe i salezjańskie) .

Gdy salezjanie odzyskali zagrabione przez komunistów ziemię i budynki, z odebrania tego budynku zrezygnowali.

Bo byłoby to ze szkodą dla miejscowych, różanostockich i mieszkających w sąsiednich wsiach dzieciaków.

A zatem w niezgodzie z obowiązującymi zakonników zasadami.

I dzięki temu, teraz w maleńkim Różanymstoku, są dwa gimnazja, usadowione po przeciwnych stronach Orlika: publiczne i nasze, salezjańskie.

Na Orliku, zgodnie z harmonogramem (i tak w ogóle zgodnie !), odbywają się zajęcia z wuefu dla dzieci z obu gimnazjów i podstawówek.

W naszej szkole wuef prowadzi Marjan, wolontariusz z Macedonii.

Marjan jest byłym wyczynowym, pierwszoligowym siatkarzem ze Skopje.

Patrząc na naszego Orlika, mówi jakby z nutką żalu, że gdyby miał w dzieciństwie takie boisko do dyspozycji, to by był jeszcze lepszym zawodnikiem.

Marjan chce po powrocie do Macedonii pracować, jako trener dzieci i młodzieży.

Świetnie się z nim rozmawia o podzielonej pomiędzy trzy państwa historycznej Macedonii.

I z uznaniem kiwa głową, kiedy mu mówię, jak wszedłem na mierzący 2915 metrów, najwyższy szczyt położonego w bułgarskiej części Macedonii Pirynu, Wichren.

Sam był na ponad 2700, po macedońskiej stronie granicy z Bułgarią.

Nasi chłopcy są żywi, niektórzy nawet bardzo.

Po lekcji wuefu są jakby, hm… troszkę spokojniejsi :-)

Ale niektórzy grają w siatkówkę naprawdę nieźle.

Św. Jan Bosko, zawsze dbał o rozwój fizyczny swoich podopiecznych.

Lubił i cenił gimnastykę. Wiedział, jak ważna jest dla zdrowia i prawidłowego rozwoju młodzieży.

No to teraz, patrząc z nieba na Różanystok, na ćwiczące na orlikowych boiskach dzieci (i te z Ośrodka i te z gminnego gimnazjum i podstawówki) musi się uśmiechać i z aprobatą kiwać głową.

A że wczoraj grała piłkarska Liga Mistrzów, pochwalimy się i my:

Bo my, w Ośrodku mamy swoją piłkarską ligę ośrodkową! Czuwają nad nią ks. Daniel i Marjan.

Bierze w niej udział 7 drużyn (każda grupa wychowanków wystawia jedną), rozgrywki – jak na prawdziwą ligę przystało, prowadzone są na jesieni i na wiosnę, a mistrz wyłaniany jest po dwóch rundach.

Drużyny mają nie mniej barwne nazwy, niż te grające w Champions League: