W najnowszym wydaniu „WPROST” można przeczytać artykuł Rafała Kalukina pt. „Bez Znieczulenia”. Ów materiał jest o prof. Leszku Balcerowiczu i jego ocenie obecnego rządu – ocenie krytycznej.
Autor artykułu pyta: Co więc ma nam dziś do powiedzenia Leszek Balcerowicz?
–Ja tylko odnoszę się do pewnych faktów – zaznacza na wstępie. – Trudno mi zaakceptować doktrynę Kołodki, którą rząd – jak się wydaje – uznał za swoją, a która zakłada, że własność państwowa jest tak samo dobra jak prywatna, a nawet od niej lepsza, od prywatnej. Skoro tak, to jaka jest różnica między socjalizmem a kapitalizmem?
– Jak pan widzi swoją obecną rolę? – pyta Kalukin Leszka Balcerowicza.
–Budować społeczną przeciwwagę dla etatyzmu. W każdym kraju istnieją siły roszczeniowe dążące do rozdęcia państwa, co w efekcie prowadzi do jego osłabienia i do paraliżu gospodarki. Są trzy gospodarcze wymiary rozdęcia państwa: fiskalizm, regulacja i własność państwowa. Jeżeli te siły w społeczeństwie dominują, nawet najlepszy rząd będzie odginał się w ich stronę. Trzeba temu przeciwdziałać, budując siły antyroszczeniowe.
Balcerowicz mówi to, co liberałom jest wiadome od dawna; w Polsce nie ma poważanej partii liberalnej, dla której własność prywatna, wolny rynek i praworządność byłby najwyższymi wartościami programowymi. Niestety bez liberalnego społeczeństwa nie będzie liberalnej partii i liberalnego prawa. Platforma Obywatelska może i jest partią proprzedsiębiorczą, ale o liberalizm się nawet nie ociera. Nie zmieniają tego faktu incydentalne działania, którymi PO pozuje na partię liberalną. To jednak tylko scena, a za sceną dług, deficyt, ZUS, FUZ, KRUS i antymateria administracyjna. Usprawiedliwianie decyzji o podniesieniu VAT do 23% rozmaitymi kompilacjami faktów i kalendarzem wyborczy świadczą o rządzie jak najgorzej. Jeśli dodamy do tego miernotę dołów partyjnych (ten zarzut można formułować wobec wszystkich partii), które pragną wyłącznie ciepłych posad w rozmaitych urzędach (tak się buduje w Polsce struktury partyjne!) to otrzymuje nieźle zorganizowany socjalistyczny organizm, który niestety niechybnie kroczy ku bankructwu.
Zgadzam się z Balcerowiczem, iż należy działać oddolnie budując siły antyroszczeniowe, ale trzeba pamiętać, iż ten proces jest systematycznie niweczony przez system etatystyczno– interwencjonistyczny. Władza wie jak nakarmić społeczeństwo zniżkami, ulgami, bonusami itd., a lud je władzy z ręki, aż mu się uszy trzęsą z wdzięczności. Pies też się cieszy jak właściciel rzuci mu kość i pewnie uważa swego pana za opiekuna i półboga. I lud też się cieszy, ponieważ żyje na zielonej wyspie, na której już niedługo oświadczenia zastąpią zaświadczenia. Nie zmienia to jednak mizerii struktur państwa jak również niewolnictwa mentalnego jego obywateli, którzy bardzo wierzą, ale niewiele wiedzą i wcale nie za bardzo chcą się uczyć. Wystarczy prowizoryczna wiedza, muśnięcie sedna, specjalizacja posunięta do ćwierci czynności, a do tego aprobowanie pracy na pół gwizdka, na jutro (zróbmy to jutro, zrobimy to w następnej kadencji, termin jeszcze nie mija).
Zgadzam się z Balcerowiczem, że rozdęcie państwa prowadzi do jego bankructwa, tylko co z tego? Ważne jest jedynie, by w następnej kadencji znowu być w parlamencie, by upchnąć swoich w ministerstwa, organach centralnych, terenowych i samorządowych. Nic to, że większość z tych osób jest kompletnie nieprzygotowana do pełnienia piastowanych urzędów – w dwie kadencje się nauczą. Zawsze można stworzyć stanowisko asystenta, który coś tam umie, albo przynajmniej czyta za zrozumieniem, no i jest w partii – tak się buduje struktury. To jest prawdziwa polityka. 90% polityków (wszystkich szczebli) to intelektualne pierwotniaki. A o liberalizmie, owszem, można troszkę poględzić na konferencji, albo na wykładach. W prawdziwym partyjnym polskim świecie liczy się tylko wypłata i etat i poczucie bycia kimś będąc nikim.
Pozdrawiam
Inne tematy w dziale Polityka
