Stary Rok 2021 jest już na ostatnim okrążeniu, na ostatniej prostej i właśnie mija chorągiewkę w biało-czarną szachownicę zwiastującą koniec ścigania się. To najlepszy czas, żeby podsumować żużlowy sezon Anno Domini 2021.
Był to sezon wyjątkowy. Speedway bowiem drugi rok z rzędu ponosił niemałe straty w meczu z pandemią, ale jednak rozstrzygnął go na swoją korzyść i to wyraźnie bardziej przekonywująco niż to miało miejsce rok temu.
Był to też rok powrotu kibiców. Imprezy w zasadzie odbywały się na przekór pandemii. Rozegrano w całości Grand Prix, a SEC – Mistrzostwa Europy seniorów nie trzeba było skoszarować w jednym kraju, jak w ubiegłym roku (oczywiście w Polsce), ale odjechać je tradycyjnie w trzech.
Był to tez ostatni rok Anglików z Benfield Sport International (BSI) w Grand Prix. I Bogu dzięki. Łupili polskich organizatorów koncertowo. Rozgrywali polskie miasta przeciw sobie, licytowali , aby tylko polską żużlową cytrynę jak najbardziej wycisnąć finansowo. Inna sprawa, że tradycyjnie konkurujący (walczący) ze sobą Polacy dawali się rozgrywać (skłócać) obcym. Zupełnie jak w historii. Zupełnie jak w polityce.
W polskim speedwayu nastąpi koniec ery „Byków” z Leszna i powrót na tron po 15 latach chłopaków ze Stadionu Olimpijskiego – Sparty (Betardu) Wrocław. Dla Unii to tragedia – ale dla naszego „narodowego sportu” płodozmian jest wartością.
Gdy chodzi o Speedway of Nations w mijającym roku czas stanął w miejscu i kolejność była taka, jak w poprzednich dwóch latach, w tych drużynowych pseudomistrzostwach: Polska była znowu druga – i co z tego, że Rosję zastąpiła Anglia?
W GP Bartek Zmarzlik nie obronił tytułu, ale został wicemistrzem świata, zdobywając swój drugi srebrny i piąty w ogóle medal Grand Prix. Maciek Janowski znowu rozbudził nadzieję: jeździł genialnie na początku, potem miał tradycyjny dół, aby odrodzić się na końcu. Ale zaprawdę powiadam Wam: nie skreślajcie Maćka Janowskiego, tak jak nie skreślajcie Kamila Stocha. Tomek Gollob zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Świata mając 39 lat, a „Magic” ma w tej chwili 9 lat mniej.
W IMŚJ po rocznej przerwie Polakowi znowu zagrali „Mazurka Dąbrowskiego” czyli wszystko wróciło do normy, a Jakub Miśkowiak wrócił do porządku rzeczy ustanowionego wcześniej przez Maksa Drabika, Bartka Smektałę i znowu Maksa Drabika.
No i wreszcie sezon 2021 to znowu mistrzostwa i zawody pod moim Patronatem Honorowym: choćby SEC - ME szósty rok z rzędu, IMŚJ -tez szósty rok z rzędu, ale też kolejny rok IMME, „Złoty Kask”, MPPK, mecz „Północ-Południe”, turniej o „Puchar o Koronę Pierwszego Polskiego Króla Bolesława Chrobrego” – ale też po raz pierwszy pod moją egidą „Kryterium Asów”, ME Par U-19 oraz juniorskie DMŚ…
*tekst ukazał się na portalu Interia.pl (23.12.2021)
