Czy zapewnianie oparcia osobie, w jej staraniach o uwalnianiu się z ograniczeń jej ekspresji będzie jedną z fundamentalnych zasad jutrzejszego świata?
Godność , o której mowa w art. 30 Konstytucji RP, w ustawie o pomocy społecznej, ale i w rozporządzeniu MPiPS w sprawie domów pomocy społecznej może być rozumiana jako uwolnione z ograniczeń:
wolitywnych,
moralnych,
socjalnych,
ekonomicznych,
egzystencjalnych
źródło ekspresji człowieka pozwalającej mu doświadczać siebie jako osoby dobrze postępującej, szlachetnej, ale i uzyskiwać od innych osób informacje, że jest się tak postrzeganym, ocenianym i traktowanym.
W czas epidemii postępowanie godne, jak się wydaje to nie tylko postępowanie związane z walką o zapewnienie sobie i innym poczucia bezpieczeństwa, ale i zachowanie cechujące się pogodzeniem się z tym, co przyniesie los, z wycofaniem, rezygnacją, zwłaszcza, gdy człek znajdzie się w grupie osób poważnie cierpiących, chorujących.
Przypomina mi się moja matka, która umierając niczego nie chciała, ponad to, że chciała pomachać mi dłonią – co uczyniwszy zgasła…
Czy quantec wspierać będzie uwalnianie w sobie woli mocy, moralności i życia godnego? Jeśli zdrowie, to dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny, to być może środki techniczne będą mogły wspierać nasze poszukiwania drogi ku tak rozumianemu dobrostanowi. Czy jednak środki techniczne nie uzależnią nas od siebie, by w końcu nas wyeliminować z ewolucji?
Czy wzrost liczby osób cierpiących, chorujących, wycofujących się, godzących się z tym, co przyniesie los nie spowoduje dalszej ekspansji technologii uzależniającej ludzi od siebie? Jedno wszak wydaje się prawie pewne - epidemie mogą zachęcać ludzi do samobójstw. Niestety nasza kultura nie wytworzyła zapotrzebowania na tworzenie instytucji działających na rzecz skutecznej poprawy poczucia bezpieczeństwa, tego związanego z zabezpieczeniem społecznym. Jak dotychczas przeinwestowana jest cała sfera związana z bezpieczeństwem rozumianym jako "safety" (wojsko, policja, tajne służby, inwigilacje, etc.).
Gdy ma się przed sobą mniej, niż droga, którą się przeszło – powyższe wątpliwości mogą śmieszyć, choć ich nie dezaktualizują…
