Przechył ideologiczny Ban Ki-moona

Sekretarz generalny ONZ powołał 26 naukowców z całego świata w skład Rady Naukowej.

Możnaby się spodziewać, że jeśli naukowcy doradzają tej światowej organizacji, są oni grupą reprezentatywną dla społeczności naukowców. Nic z tych rzeczy. Rzut oka na listę wystarczy, nawet nie trzeba się specjalnie przyglądać, aby stwierdzić, według jakiego klucza wybierano członków.

Dokładnie połowa wybranych to kobiety. No cóż, polityczna poprawność... ale nie ma jednak to nic wspólnego z rzeczywistym składem społeczności naukowców, który jest całkiem inny, bliżej mu do 1/6 , niż do 50:50.
Rozkład narodowościowy wśród członków Rady (po 1-2 z poszczególnych krajów) jest ekstremalnie różny od rzeczywistego rozkładu miejsc w świecie, w których nauka się rozwija. Wybrani naukowcy pochodzą z następujących krajów (według kolejności podanej w komunikacie): RPA, USA, Barbados, Filipiny, Australia, Oman, Etiopia, Rosja, Włochy, Chiny, Niemcy, Bułgaria, Argentyna, Węgry, Japonia, Korea, Brazylia, Indie, USA, Arabia Saudyjska, Nigeria, Francja, Kenia, Izrael, Malezja, Egipt. Taki rozkład może odzwierciedlać liczbę głosów, jaką dysponują powyższe kraje w ONZ, ale jako zbiór przedstawicieli światowej nauki, jest on po prostu głupi.

USA będą miały dwie osoby w Radzie; jedna z nich jest kobietą, a druga jest pochodzenia azjatyckiego (hinduskiego). Rzeczywistemu potencjałowi i poziomowi zaawansowania nauki amerykańskiej bliżej do 1/2 niż do 1/13.

Izrael ma jednego przedstawiciela w Radzie - laureata Nagrody Nobla. Jednak wkładowi Izraela do światowej nauki jest znacznie bliżej 1/4 niż 1/26.

Podobnie można analizować rozkład Rady w przeciwnym kierunku. Na przykład, Nigeria, Kenia, Etiopia i Barbados mają po reprezentancie w Radzie. Ale rzeczywisty wkład każdego z tych krajów do nauki jest znacznie mniejszy niż 1/100 (i prawdopodobnie mniejszy niż 1/10000), czyli znacznie mniej niż 1/26.

Dokonany wybór dziedzin nauki wskazuje na silny "przechył" wybierających. Ok. połowa wybranych naukowców jest zaangażowana w różnego rodzaju badania środowiskowe, ekologiczne, klimatyczne, "zrównoważony coś tam..." lub jest związana z działalnością na rzecz bioróżnorodności. Widoczna jest ogromna nadreprezentacja tej klasy ludzi, których rzeczywisty wkład do nauki jest znacznie niższy niż 1/10. Natomiast mnóstwo dyscyplin naukowych, nawet tych, które są krytyczne dla styku nauki i polityki - na przykład energia jądrowa, a nawet energia z paliw kopalnych (te dwie dziedziny obejmują większość energii używanej na świecie) - są całkowicie nieobecne w Radzie. Włączenie do Rady szefa skompromitowanego IPCC, który sam ma problem z zarzutami o konflikt interesów, jest zwyczajnie obraźliwe i haniebne.

Wniosek jest następujący.

Zupełnie nieuprawniony jest pogląd, że "rady" i podobne organy powoływane przez organizacje polityczne, mające w nazwie określenie "naukowy", mają wiele wspólnego z nauką. Rady składające się z członków mianowanych przez polityków lub dobierane według kryteriów polityczno-ideologicznych będą zawsze tworzyć raporty tylko takie, jakie będą chętnie wysłuchiwane przez mianujących ich polityków. To jest właśnie powód, dla którego rozsądni ludzie nie zwracają uwagi na różne sprawozdania i raporty publikowane przez podobne rady i politycznie skonstruowane instytucje. I dlatego też ludzie nie traktują raportów naukowych z taką samą uwagą, jak sprawozdania z zawodów piłki nożnej. Wystarczy wyobrazić sobie, jak wyglądałaby "liga światowa", złożona z drużyn dobranych przez ONZ według takiego samego klucza, jak przy ustalaniu składu Rady Naukowej. Każdy kibic piłkarski dostrzega i rozumie różnice pomiędzy umiejętnościami graczy najlepszego zespołu w jego kraju i zawodowców z najlepszych drużyn w świecie.

Na podstawie: http://motls.blogspot.com.au/2013/10/uns-new-26-science-advisers-are-not.html