Chód jest polityczny

Nowy Wspaniały Świat zaprasza

20-22 maja - cykl imprez "Polityka chodzenia."

Program Polityki chodzenia to dotąd nie prezentowane w Warszawie spektakle młodego pokolenia polskich chodziarzy i spacerowiczów, dla których chód jest formą krytycznego dyskursu.  Młodzi spacerowicze rozliczają  się z pamięcią drugiego stanu wojennego, to jest planu Balcerowicza, z katolickim miłosierdziem (podszytym hipokryzją), czy z telewizyjnym blichtrem wczesnego postneokapitalizmu. Przekraczają wąskie granice pojęcia „chodzenie", wychodząc w stronę performansu, wykładu, body artu czy koncertu rockowego. Przekraczają też popularny stereotyp polskiego chodu, postrzeganego często jako sztuka wyestetyzowana, traktująca o uniwersalnych, ogólnoludzkich problemach. Chód, jak wszystko, jest polityczny!

24 maja,  17.00 - dyskusja o książce Miloša Rubela "Trzecie zmartwychwstanie kantaty."

Miloš Rubel, słoweński filozof, uczeń Sławoja Żiżka, należący do szkoły postfreudowskiej analizy lacanowskiej, podejmuje trud intertekstualnego, retekstualnego i kontrtekstualnego odczytania motetów Jana Sebastiana Bacha. Miloš Rubel odkrywa ukryte Znaczone i transgresję symboliczną w muzyce Bacha. Efektem tej nowatorskiej pracy jest pokazanie motetów Bacha jako manifestu mieszczańskiej strategii emancypacyjnej doby początków prekapitalistycznej industrializacji. Książka Rubela przekracza wąskie horyzonty czysto estetycznego rozumienia muzyki Bacha, wspartego na naiwnie pozytywistycznej historyczno-filologicznej metodzie badawczej. Rubel zrywa z postrzeganiem muzyki Bacha jako sztuki wyestetyzowanej, traktującej o uniwersalnych, ogólnoludzkich problemach. Bach, jak wszystko, jest polityczny!

26 maja, 18.00  - seminarium z cyklu "Otwieranie dyskursu. Myśl postsekularna versus nowy racjonalizm."

Seminarium z udziałem Tomasza Piątka, który podejmuje krytykę rzymskiego katolicyzmu jako zafałszowania oryginalnego przesłania Jezusa Chrystusa, którego prawdziwą, nie skażoną kolaboracją ze światem opresji, hegemonii i społecznego wyzysku naukę odkrywają i pokazują jedynie dokumenty konfesyjne Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Efektem wysiłków myśli postsekularnej Tomasza Piątka jest pokazanie, że katolicki kult maryjny to zwykła kontynuacja piętnowanego w Starym Przymierzu kultu "Królowej Nieba", jednego z bałwochwalczych kultów przejętych przez Izraelitów w ziemi Kanaan. Przecież w katolickiej terminologii Maryję określa się "Regina coeli", to jest: "królowa nieba"! Tomaszowi Piątkowi zawdzięczamy cenne spostrzeżenie, że w teologii katolickiej niebo jest pojmowane fizycznie, jako okołoziemska atmosfera.