Dlaczego nasi przegrali?

Zbyt zapalonym kibicem piłki nożnej nie jestem, ale pewnie tak jak wszyscy, oglądałem mecze naszej drużyny. I miałem nadzieję, że wyjdą z grupy. I co? Ano już byliśmy w ogródku, już witaliśmy się z gąską. Oczywiście po wygranym meczu z Rosją - bo ten remis to była przecież wygrana.

Pozostało tylko wygrać z Czechami. Jakie to łatwe wygrać z Czechami, nieprawdaż?

Okazało się, że to wcale nie takie łatwe. Czegoś zabrakło. Czego?

Otóż nie zabrakło kondycji, nie zabrakło techniki, Zabrakło natomiast czegoś innego. Zabrakło czegoś, co się nazywa odpornością psychiczną. Taką odporność daje przygotowanie i nastawienie psychologiczne, że każdy mecz i z każdym przeciwnikiem (niezależnie od tego, kto nim jest) gra się do końca i na najwyższych obrotach.

W meczu z Rosją - w warunkach motywacji ekstremalnej - nasi chłopcy grali dziewięćdziesiąt minut. I oglądając ten mecz, przez całe dziewięćdziesiąt minut nie bałem się, że przegrają. Bo widać było, że oni chcą wygrać, że oni - mówiąc kolokwialnie - gryzą trawę. Tak grali, bo nie przyszło im do głowy, że ten mecz mają wygrany.

Inaczej było w meczu z Grekami po pierwszej połowie. O co chodzi? Przecież rozgrywamy Greków jak chcemy. Przecież jesteśmy od nich lepsi i mecz mamy wygrany. To tylko kwestia czasu.

No cóż, czas okazał się bezlitosny. I drugą połowę z Grekami, chłopcy przegrali sromotnie (choć cały mecz zremisowali, ale ten akurat remis to była przegrana).

I podobnie było z Czechami. Co tam jakieś Czechy? Przecież to oczywiste, że z nimi wygramy! I ta pewność, że mecz z Czechami mamy wygrany, spowodowała, że zabrakło koncentracji, zabrakło odporności psychicznej (i w efekcie przewagi w grze) gdy Czesi dostali skrzydeł w drugiej połowie.

I mecz skończył się tym, … że do końca Euro 2012 zostały nam tylko ładne (i niestety drogie) stadiony.