Zabytkowa dzwonnica i kościół pw. św. Jakuba w Nysie (fot. M. Sikorski)
W pobliżu kościoła św. Jakuba w Nysie stoi gotycka wieża służąca jako dzwonnica. Kamień węgielny pod jej budowę położył w 1474 roku biskup wrocławski Rudolf von Rüdesheim wtedy zaczęto prace budowlane i wybudowano po jakimś czasie dwie kondygnacje. Biskup wrocławski Jan von Roth ufundował trzecią jej kondygnację i pracę rozpoczęto w 1493 roku, a ostatnią kondygnację ufundował biskup wrocławski Jan Thurzo w 1516 roku.
Wieża służyła jako dzwonnica, w niej znajdowało się osiem dzwonów, największy to "Św. Jakub'' z 1494 roku. Niestety stopił się on w czasie pożaru dzwonnicy w 1945 roku. W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, z resztek stopionego dzwonu, odlano dwa nowe dzwony. Teraz jest tam więcej dzwonów, a także funkcjonujący zegar wieżowy.
Wieża służy obecnie jako skarbiec, czyli miejsce, w którym przechowuje się przedmioty związane z kultem religijnym i liturgią Mszy św. Na uwagę zasługują odkryte w 2003 roku skarby rzemiosła artystycznego: srebrne, złocone barokowe cyborium, wykonane przez znanego złotnika Martina Vogelhunda (działał w Nysie w latach 1698-1741), późnobarokowa monstrancja wysadzana półszlachetnymi kamieniami oraz bogato zdobione, srebrne okładki do mszału z 1766 roku, z medalionem św. Jakuba i św. Agnieszki.
Jednakże najcenniejszym przedmiotem w tych zbiorach jest pozłacana, barokowa kapsuła z XVII wieku, z sercem biskupa wrocławskiego Karola arcyksięcia Habsburga (1608–1624), brata cesarza Ferdynanda II. Biskup ten sprowadził jezuitów do Nysy i w ten sposób dał początek wielkim jezuickim fundacjom artystycznym i architektonicznym. Zamierzał z tego miasta uczynić poważy ośrodek nauki. Hojnie obdarowani przez biskupa jezuici nie zapomnieli o swoim dobroczyńcy i każdego roku 4 listopada, w rocznicę aktu fundacyjnego, podczas Mszy św. wystawiali złoconą kapsułę z sercem zmarłego w Madrycie biskupa.
