Rolnictwo ekologiczne oznacza sposób gospodarowania o zrównoważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej w obrębie gospodarstwa rolnego, który poprzez stosowanie środków naturalnych, nieprzetworzonych technologicznie pozwala produkować produkty rolnicze – żywność ekologiczną. Musimy pamiętać iż podstawową zasadą rolnictwa ekologicznego jest zaniechanie stosowania w procesie produkcji żywności środków chemii rolnej, weterynaryjnej i spożywczej. Zasada ta dotyczy wszystkich rodzajów i etapów produkcji, zarówno uprawy roślin, chowu i hodowli zwierząt, jak i przetwórstwa. Według Eurostatu, całkowita powierzchnia ekologicznych gruntów rolnych w UE w 2017 r. wyniosła 12,6 miliona hektarów, co odpowiada 7% powierzchni użytków rolnych w UE i wzrostowi o 25% w latach 2012–2017. Polska natomiast, w tym okresie, odnotowała spadek o prawie 25%. W Polsce wciąż mało wydaje się na produkty ekologiczne. Przeciętny mieszkaniec naszego kraju przeznacza na nie rocznie 4 euro. Dla porównania Niemiec 100 euro, a Duńczyk 200 euro. Średnia europejska to 44 euro. Jesteśmy nawet poniżej średniej światowej, która wynosi 11 euro. Ze względu na to, że żywność ekologiczna jest droższa od konwencjonalnej w Polsce kupuje się jej znacznie mniej. Różnice między cenami produktów ekologicznych i konwencjonalnych w Polsce sięgają nawet 400–500%.
Obserwuje się stały wzrost udziału bio produktów w poszczególnych sklepach, ale powolny wzrost produktów polskiego pochodzenia. Niewykorzystaną jak dotychczas w Polsce, możliwością zbytu produktów rolnictwa ekologicznego jest jego sprzedaż do punktów zbiorowego żywienia takich jak: przedszkola, szkoły, stołówki. Doświadczenia innych krajów europejskich, takich jak Austria, Dania wskazują, że może to być ważny kanał dystrybucji i sprzedaży tej żywności. Polska zatem powinna zwiększyć popyt na własne produkty ekologiczne. Można wziąć przykład z Duńczyków, europejskich liderów w konsumpcji takiej żywności. Ich strategia zakłada m.in.: szkolenie i podnoszenie kompetencji producentów, zainicjowanie współpracy międzyresortowej na poziomie ministerstw, wydzielenie środków na promocję żywności ekologicznej na rynku krajowym, zwiększanie ilości produktów ekologicznych w zbiorowym żywieniu w szkołach i instytucjach publicznych, uproszczenie procedur kontrolnych dotyczących przetwórstwa w placówkach handlu detalicznego. Wartość rynku żywności ekologicznej w Polsce szacuje się na około 1 mld zł. Produkcję ekologiczną w Polsce stanowi głównie żywność nieprzetworzona, w szczególności zboża, owoce, warzywa oraz nabiał.
Rolnictwo ekologiczne w Polsce ma szansę stać się znaczącym elementem rozwoju polskiego rolnictwa. Perspektywy jego rozwoju warunkuje wykorzystanie silnych stron oraz istniejących szans dla tego typu produkcji. Częste zmiany przepisów prawa dotyczących udzielania pomocy producentom ekologicznym w ramach działania „Rolnictwo ekologiczne” ujętego w PROW na lata 2014–2020, bez analizy rynku, nie gwarantowały pewności obrotu prawnego i nie stymulowały rozwoju rolnictwa ekologicznego, a w konsekwencji wymuszały wielokrotną aktualizację procedur. Przy opracowaniu planu działań na rzecz rozwoju rolnictwa ekologicznego i rynku produktów ekologicznych w ramach nowej perspektywy finansowej powinniśmy wyznaczyć następujące priorytety: wyznaczenia celu rozwoju tego sektora oraz terminu jego osiągnięcia, ustalenia rzeczywistej wartości rynku produktów ekologicznych, rozszerzenia działań informacyjno-promocyjnych na rzecz zwiększenia świadomości ekologicznej konsumentów i rozpoznawalności logo rolnictwa ekologicznego. Reasumując istotnym elementem Polskiej gospodarki jest rolnictwo. Polska ma potencjał, aby stać się znaczącym podmiotem na europejskim rynku żywności ekologicznej, ale dynamiczny rozwój sektora rolnictwa ekologicznego wymaga istotnego wsparcia państwa.
