Światowe trendy w rozwoju energetyki zmierzają w kierunku technologii wykorzystujących magazynowanie energii oraz liczne rozproszone, głównie odnawialne, źródła energii, położone jak najbliżej odbiorców końcowych. Dla krajowej gospodarki inwestycje w tej dziedzinie to szansa na budowę przewag technologicznych, innowacje w przemyśle i ograniczenie zależności od importu surowców energetycznych i poprawę uwarunkowań środowiskowych. Na obszarach wiejskich taką rolę zaczynają już odgrywać biogazownie. Biogazownia to instalacja wytwarzająca gaz z biomasy w procesie fermentacji metanowej. Biogaz ten znajduje nieograniczone możliwości wykorzystania w energetyce - zarówno lokalnie do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła lub w transporcie. Biogaz rolniczy może niezależnie być wykorzystany w przemyśle lub energetyce po wtłoczeniu go do sieci dystrybucji gazowej. Biogazownia lokalizowana jest na obszarach, gdzie możliwa jest aktywizacja produkcji roślin przeznaczonych do wykorzystania w energetyce oraz w sąsiedztwie zakładów produkcji rolnej lub przetwarzających produkty rolne. Lokalna produkcja rolno-spożywcza i biogazownia rolnicza to naturalni sprzymierzeńcy. Generowana biomasa odpadowa utylizowana jest w procesie wytwarzania biogazu. Energia elektryczna i ciepło, które z niej powstają pokrywają potrzeby grzewcze i technologiczne lokalnych przedsiębiorców, gospodarstw i mieszkańców. Wytwarzana masa pofermentacyjna służy z kolei nawożeniu lokalnych gruntów rolnych, przeznaczonych w szczególności pod uprawy roślin. Biogazownie ograniczają zużycie paliw kopalnych, do których zasobów dostęp będzie w coraz większym stopniu przedmiotem globalnej rywalizacji, a także zwiększają powszechne bezpieczeństwo energetyczne. W Polsce działa ok. 100 biogazowni rolniczych klasy 1 MW. Rozwój sektora biogazowego zależy od wielu czynników, między innymi sposobu wsparcia, a także obawy lokalnych społeczności przed technologiami mniej rozpowszechnionymi i naturalną ich obawą przed zmianami. Zwłaszcza na terenach wiejskich powinny intensywniej niż obecnie powstawać biogazownie. By tak się działo potrzebne jest jednak stabilne prawo. W optymistycznym scenariuszu w kolejnej dekadzie w biogazowniach może powstać nawet 1 GW. Największe efekty dla gospodarki osiągniemy tworząc warunki do powstania racjonalnego miksu źródeł odnawialnych. Powinno odbywać się to, nie tylko na poziomie makro, ale także w postaci pracujących lokalnie rozwiązań hybrydowych, łączących w jednej instalacji klika technologii OZE tj. opartych o biogaz, wiatr, energię słoneczną oraz inne źródła, takie jak jak biomasa, woda czy gaz. Aktywne zaangażowanie krajowego potencjału naukowego i przemysłowego może zwiększyć efektywność tych technologii w połączeniu z produkcją energii z biogazu. Skala możliwości rozwoju czystych technologii na terenach wiejskich sprzyja gwałtownemu wzrostowi innowacji w zakresie technologii energetycznych i okołoenergetycznych. Dotyczy to zarówno obszaru wytwarzania, magazynowania, jak i przetwarzania oraz elastycznego zarządzania konsumpcją. Dzięki temu poszczególni przedsiębiorcy, konsumenci i prosumenci oraz lokalne społeczności obszarów wiejskich mogą uzyskać już dziś realne możliwości techniczne do przejmowania odpowiedzialności za swoje bezpieczeństwo energetyczne. Musimy zbudować własny system energetyczny, w którym będzie miejsce na węgiel, energię odnawialną, geotermię i być może energię jądrową. Biogaz to stabilne i przewidywalne źródło energii odnawialnej w Polsce, takie instalacje produkują energię w sposób ciągły, niezależnie od warunków pogodowych. Polska, jako trzeci co do wielkości obszar rolniczy w Unii Europejskiej, dysponuje wręcz doskonałą bazą surowcową dla produkcji biogazu.
