Kilka dni temu, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzej Duda ogłosił termin wyborów parlamentarnych — jak przy okazji większości wyborów, znaczna część partii politycznych przypomni sobie o istnieniu polskiej wsi, ponieważ potrzebuje rolników tylko i wyłącznie przy okazji wyborów. Wielu polityków ruszy na wieś bez merytorycznych i rzeczowych programów za to z ustami pełnymi obietnic bez pokrycia, pustych frazesów, haseł i oszczerstw w stosunku do politycznej konkurencji, jeżdżąc od wsi do wsi niczym kot z pęcherzem, szukając politycznego poparcia. Jako przedstawiciele odpowiedzialnego środowiska politycznego, rozumiejąc, iż sprawy wsi nie mogą być omawiane z perspektywy rywalizacji politycznej, powinniśmy zaproponować Narodowy Program Rozwoju Wsi. Musimy skierować polską wieś na realną ścieżkę szybkiego i stabilnego rozwoju, rozumiejąc, iż potrzeba wielu zmian, aby życie na wsi osiągnęło poziom zbliżony do miasta. Nasz program dla polskiej wsi musi mieć charakter kompleksowy.
Polskie rolnictwo to ogromny potencjał. Polskie rolnictwo to, w szczególności, zupełnie wyjątkowy w Europie potencjał odnoszący się do mniejszych i średnich gospodarstw, takich, które mogą produkować zdrową żywność w sposób naturalny, której dzisiejsza Polska i Europa potrzebuje.
Nie możemy się zgodzić na to, by coraz więcej programów, a więc i pieniędzy europejskich nie było wykorzystywanych w Polsce. Środki na nową perspektywę proponowane przez Komisję Europejską zakładają duże cięcia nakładów na naszą część Wspólnej Polityki Rolnej, nie może być na to naszej zgody! Polska jest największym krajem, który wstąpił do struktur Unii Europejskiej po roku 1989, a mimo to istnieje pewien podział wspólnoty Europejskiej na starą i nową, również w wymiarze ekonomicznym — nie może być na to naszej akceptacji, dlatego winniśmy konsekwentnie opowiadać się za zrównaniem dopłat w Europie. Średnio w Polsce dopłata do hektara nie może być mniejsza niż 280 euro dla rolnika. Podział na starą i nową Unię musi się zakończyć, dopłaty muszą być zrównane! Istotną częścią naszego programu musi być uruchomienie projektu aktywny rolnik — dopłaty dla tych, którzy z roli żyją — ten, który uprawia ziemię, ma prawo do dopłat. Kolejnym istotnym elementem naszego programu winno być utrzymanie KRUS-u. Ważnym członem programu musi być poprawa dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej dla mieszkańców obszarów wiejskich — dzisiaj mężczyźni na wsi żyją przeciętnie krócej o prawie 3 lata od mieszkańców wielkich miast. Musimy zwiększyć liczbę zespołów ratownictwa medycznego, uruchomić programy profilaktyczne w powiatach, których zadaniem będzie prewencja onkologiczna, kardiologiczna i neurologiczna. Jako reprezentanci wsi wiemy, iż mieszkańcy terenów wiejskich są bardziej narażeni na przedwczesną śmierć z powodu raka, chorób serca, czy udaru. Równie istotnym elementem programu na rzecz rozwoju wsi winno być ograniczenie nadmiernych regulacji prawnych oraz biurokracji w rolnictwie.
Rolnictwo zapewnia przede wszystkim suwerenność żywnościową, bezpieczeństwo oraz wysoką jakość żywności, która pozytywnie wpływa na zdrowie konsumentów. Zrównoważone sposoby gospodarowania rolników są istotnym czynnikiem dbałości o środowisko naturalne! Rolnictwo jest zarówno bardzo ważnym źródłem surowców dla wielu gałęzi przemysłu, jak i poważnym odbiorcą produktów przemysłowych. Ma również istotny udział w saldzie handlu zagranicznego Polski. Spełnianie tak ważnych funkcji uzasadnia uznanie rolnictwa za strategiczną gałąź gospodarki, nie może więc być traktowane jako obszar zainteresowania wyłącznie jednego z resortów. Wręcz przeciwnie — ma wybitnie charakter międzyresortowy, obejmujący zagadnienia znajdujące się nie tylko w gestii ministerstwa rolnictwa i rozwoju wsi, ale także ministerstw środowiska, zdrowia, rodziny, pracy i polityki społecznej, energii i rozwoju.
