Okres letni jest w Polsce, obok największych świąt katolickich i państwowych, czasem, gdy ludzie odwiedzają cmentarze. W ramach wakacyjnej wycieczki lub spaceru. Z ciekawości bądź bardziej szlachetnych pobudek. Chodzi się wtedy nie tylko na grobowce krewnych i znajomych, ale również znanych osób – polityków, społeczników, żołnierzy, bohaterów. Dla współczesnego polskiego socjalpatrioty ważne powinny być miejsca wiecznego spoczynku naszych wielkich poprzedników.
Ostatnio królował na naszych łamach temat WRN więc skupię się na pośmiertnych losach działaczy tej zasłużonej organizacji. Gros liderów wojennej PPS spoczywa na warszawskich Starych Powązkach. Przyznam, iż miałem możność bycia na tej nekropolii we wrześniu 2006 roku. Większość pomników pepeesowców była wówczas w bardzo złym stanie. Zupełnie zniszczony był grób ziemny Tadeusza Szturm de Sztrema (zdjęcie nr 1) – sekretarza Kazimierza Pużaka, który po aresztowaniu „Bazylego” przejął kierownictwo nad niepodległościowymi socjalistami. Przy okazji warto wspomnieć, że grób Kazimierza Pużaka prezentuje się dosyć dobrze (zdjęcie nr 2). Nienajlepiej wyglądał za to pomnik rodziny Królikiewiczów, w którym leży zamęczony przez UB przedwojenny sekretarz Klasowych Związków Zawodowych, Antoni Zdanowski (zdjęcie nr 3).
Być może w ciągu 5 lat stan grobowców uległ zmianie. Jak znam jednak życie i niewdzięczność obecnych władz wobec dorobku lewicy patriotycznej zmiany mogły zajść tylko na gorsze.
Korzystając z okazji odwiedziłem również Powązki Wojskowe. Dla odmiany leżą tam działacze „zasłużeni” dla Moskwy, z likwidatorami Edwardem Osóbką (zdjęcie nr 4) i Stanisławem Szwalbe (zdjęcie nr 5) na czele oraz liczni członkowie P(Z)PR i jej przybudówek. Strasznie smutnym dla lewicowego patrioty musi być fakt, iż zdrajcy Niepodległości i Socjalizmu oraz zbrodniarze stalinowscy na cmentarzu wojskowym mają ładniejsze i bardziej zadbane groby niż bohaterowie Polski i PPS na Starych Powązkach.
Nie chodzi o to, aby niszczyć czyjekolwiek grobowce, a jedynie by zadbać o pamięć dobrych ludzi ciężko doświadczonych przez historię. Dlatego apeluję – ustalcie gdzie leżą zasłużeni dla sprawy polskiej socjaliści z waszego regionu i spróbujcie zająć się ich grobowcami, zatrzymajcie się nad szybko pędzącym życiem i poświęćcie ruchowi socjalistycznemu chwilę zadumy. Aby następne pokolenia miały gdzie się spotkać. Chociaż na cmentarzach.
Kirilenko
