Francja jak dziwka.
Francja, która tak dzielnie stawała przeciwko Niemcom/Prusakom w czasie I WŚ, w okresie międzywojennym zatraciła swoją tożsamość i po wybuchu II WŚ zachowała się, jak przegrana kobieta lekkich obyczajów.
Polska, która miała o wiele mniejszy potencjał wojskowy, broniła się do 6 października 1939 r. kiedy to padł Hel.
Kampania na terytorium Francji trwała od 10 maja, do 25 czerwca 1940, po czym Francja zaczęła kolaborować z Hitlerem, tzw. rząd Vichy.
2/3 terytorium Francji znalazły się pod władztwem hitlerowskich Niemiec, na 1/3 „rządziła” Francja, pod przywództwem bohatera spod Verdun, który po 1940 r, stał się kolaborantem Hitlera. To Francuzi na swoim terenie wyłapywali żydów i transportami wysyłali ich do Niemiec, by trafili do pieców w obozach koncentracyjnych.
W 1940 r. stara dziwka Francja pierwszy raz się sprzedała, minęło kilkadziesiąt lat, po raz kolejny Francja się sprzedała, tym razem innemu mordercy i dyktatorowi tym razem z Rosji o nazwisku Putin.
Człowiekowi, który wymordował dziesiątki tysięcy Czeczeńców, , człowiekowi, który wysadzał w Moskwie bloki mieszkalne, bo było mu to potrzebne w doraźnej politycznej rosyjskiej.
Rozzuchwalony morderca prze dalej, zaatakował Gruzję, odbierając jej część terytorium, tylko dzięki postawie śp. Prezydenta Kaczyńskiego i kilku prezydentów, którzy mieli odwagę przyjechać do Tbilisi, Putin się zatrzymał, to właśnie w Tbilisi padły słowa, które niestety częściowo się sprawdziły, : Dziś Gruzja, jutro Ukraina, pojutrze państwa bałtyckie, a później może przyjść czas na mój kraj, na Polskę.
Putin nie niepokojony przez UE, zajął Krym, mimo wprowadzenia sankcji na Rosję, Francja i Niemcy do 2021 r. dostarczali sprzęt wojskowy , który służy do mordowania Ukraińców,
Ale co tam, gwałty kobiet i dzieci, mordowanie cywili, najważniejsza jest praworządność w Polsce,
Mimo trwającej prawie 4 miesiące wojny lewacko-liberalny PE, nie uchwalił żadnej rezolucji potępiającej Putina, za wywołaną wojnę.
Nie tylko Francja ale i cała UE, sprzedała się mordercy Putinowi w myśl zasady Pecunia non olet
