Nie nazywajmy propagandystów i komisarzy medialnych dzie

  Proszę, nie nazywajmy propagandystów i komisarzy medialnych dziennikarzami

Gdy słyszę zdanie, dziennikarz GW czy dziennikarze TVN itp. napisali coś albo przeprowadzili jakiś wywiad, to krew się we mnie burzy. Czy redaktora o chytrym nazwisku Lis można nazwać dziennikarzem ? wątpię,  albo „ gwiazdę” TVN mającą swój program o wdzięcznym pseudonimie „Stokrotka”, również wątpię.

Przede wszystkim dziennikarz powinien być  trudno żeby powiedzieć  niezależny bo każdy z nich pracuje w jakiejś redakcji, ale słowo obiektywny jak najbardziej pasuje. W plejadzie propagandystów, komisarzy medialnych i piór do wynajęcia, trudno doszukać się obiektywizmu, większość z nich przeprowadzając  wywiad,  vide  „Stokrotka”, nie zachowuje się jak dziennikarz ale jak propagandysta.
Przerywane interlokutorowi, zadawanie pytań i odpowiadanie samemu sobie, przeskakiwanie z tematu na temat, agresja w stosunku do opozycji,  uniżoność i spolegliwość w stosunku  do rządzących, to immanentne cechy nie tylko  Olejnik , która jest mistrzem w takim przeprowadzaniu rozmów, ale i innych także.

Za czasów komuny we wszystkich mediach był napis ; Organ prasowy PZPR lub organ prasowy KW PZPR i sprawa była jasna. Obecnie w wielu  mediach powinien być napis „Organ  prasowy PO” bo takie tytuły jak GW, Newsweek, Polityka, itd., jakimś dziwnym trafem zgadzają się z przewodnią linią Polskiej Zjednoczonej Platformy Obywatelskiej i jako IV władza zamiast patrzeć na ręce władz, to głównie zajmują się PiS i Jarosławem Kaczyńskim czyli opozycją. Dotyczy to również  przyjaciół z TV  czyli głównie TVN i jego mutacjami oraz PolSatem i jego mutacjami.

Wydaję mi się że zawód dziennikarza strasznie się zeszmacił, trudno doszukać się w III RP drugiego takiego zawodu, stąd moja teza brzmi, nazywajmy rzeczy po imieniu.

Dziwię się zwłaszcza posłom PiS zapraszanych do niektórych studiów, dlaczego nie powiedzą wprost temu czy innemu propagandyście, pan/i nie jest dziennikarzem/ką tylko propagandystą/tką.

Być może parcie na szkło jest większe od powiedzenia prawdy w oczy .