Artur Wosztyl, który w kwietniu 2010 roku, jako dowódca Jaka 40, kilka minut przed katastrofą prezydenckiego tupolewa wylądował w bardzo trudnych warunkach na lotnisku w Smoleńsku powiedział, że nie zgadza się, że przyczyną katastrofy były błędy pilotów.
Jeżeli to stwierdzenie pada z ust tego samego A. Wosztyla, który widząc warunki panujące 5 lat temu na lotnisku w Smoleńsku, zachęcał swoimi słynnymi szatańskimi wersetami (3.14 ...) kapitana Tu – 154 A. Protasiuka do tragicznego lądowania, a teraz nie dostrzega winy swojej oraz załogi rozbitego tupolewa, to moim zdaniem, jego psychika wyraźnie podąża śladem innego powietrznego szaleńca niejakiego A. Lubitza.
Ponieważ ten smoleński bohater drugiego planu rozpoczął właśnie karierę polityczną, mam nadzieję, że nie ma już, jako pilot, możliwości narażania cudzego życia na hazard.
Swoją drogą jak podle musi się czuć człowiek, który miał szansę zapobiec tragedii. Zwyciężyła chora ambicja, chęć wykazania się większymi umiejętnościami, szczęściem.
Czy brnięcie w blagę i fałsz pomoże wyleczyć traumę.
P.S. (żarcik) – czy nie należy poddać badaniom psychiatrycznym pilotów o imionach rozpoczynajacych się na literę „A” ???
Komentarze