Sowiecki scenariusz Michnika

W Internecie aż huczy od rozważań: dlaczego Kwaśniewski, Miller i Iwiński zusammen mit Gazeta Wyborcza,  et consortes poparli tezy berlińskiego wystąpienia Radosława Sikorskiego, proponującego Niemcom przejęcie władzy zwierzchniej nad Polską.

Pośród rozważanych tam przyczyn brakuje jedynej trafnej, która – dla osób posiadających minimum pamięci historycznej – znana jest pod pojęciem: finlandyzacji.

Finlandyzacja, to zamysł polityczny ukuty - w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia - przez reformatorów doktryny komunistycznej: Kuronia, Modzelewskiego i Michnika, polegającym na zgodzie Polski uznania zwierzchności sowietów w zamian za odrobinę autonomii wewnętrznej, jaką w owym czasie posiadała podbita Finlandia.
 

W dzisiejszych czasach, gdy związek sowiecki przeniósł się do mniej siermiężnej Brukseli, idea finlandyzacji nadal łączy środowiska (nie mogę tu użyć przymiotnika „polskie”!) o pozornie sprzecznych ideologiach politycznych i interesach grupowych: komuchów Kwaśniewskiego, komuchów Millera, Platformę Obywatelską, Gazetę Wyborczą; nie wywołała także fali oburzenia i protestów wszelkiej maści „autorytetów moralnych”, „intelektualistów”, „postępowych” posoborowych duchownych, ani żadnego z eurofederastów.
 

Jak widać, Radosław Sikorski, sensem napisanego mu przemówienia, utrafił we wspólny mianownik, w postaci zgody na zniewolenie, łączący i Adama Michnika, i Donalda Tuska – pupila czołowego finlandyzatora: Bronisława Geremka (Wielki Wschód Francji), i Aleksandra Kwaśniewskiego (puławianie, alias „Żydzi”), i Leszka Millera (natolińczycy, alias „Chamy”), wraz z resztą systemu przywiślańskiego - współczesną Targowicą.

Czy pomimo tego, zmasowanego ataku wszystkich, nadwiślańskich pseudoelit politycznych, dziennikarskich, etc., etc., Polacy zdobędą się na Niepodległość?

Historia, po raz kolejny stawia to pytanie! Ile razy jeszcze?...
 

Ceterum censeo Conventum esse delendum.