Nie lubię cmentarzy, nie lubię pogrzebów. Może dlatego,że jak na moje niecałe 40 lat byłam już na zbyt wielu uroczystościach żałobnych.
Ale o tej porze roku cmentarze są dla mnie czymś niesamowitym. Tak, wiem, masa ludzi biegających ze zniczami, kwiatami, doniczkami... Tak, wiem, tłum bezmyślnie powtarzający ten sam rytuał od urodzenia do śmierci. Tak, wiem, kiełbasa z grilla i wata cukrowa sprzedawana nie tylko dzieciom. Tak, wiem, kicz kolorystyczny na grobach. Tak, wiem, że można i tak do tego podejść.
Kiedy dziś patrzyłam na ludzi na cmentarzach, na codzień zagonionych, nie zawsze mądrych, często kłótliwych i słabych, to pomyślałam sobie,że między innymi za takie dni jak dziś kocham ten kraj. Za naszą pamięć o tych, których nie ma. Za nasze spotkania rodzinne przy grobach bliskich. Za harcerzy sprzedających znicze pod cmentarzami. Za kwesty. Za lampki zapalane pod krzyżem za bohaterów Ojczyzny.
Jutro też pojadę na cmentarz.
"Ludzie mający charakter postępują właściwie nie dlatego, że myślą, że zmienią przez to świat, lecz dlatego, że nie godzą się na to, by świat ich zmienił." Michael Josephson xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx "I guess I could be pretty pissed off about what happened to me... but it's hard to stay mad, when there's so much beauty in the world. Sometimes I feel like I'm seeing it all at once, and it's too much, my heart fills up like a balloon that's about to burst... And then I remember to relax, and stop trying to hold on to it, and then it flows through me like rain and I can't feel anything but gratitude for every single moment of my stupid little life... You have no idea what I'm talking about, I'm sure. But don't worry... you will. Someday." ("American Beauty")
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
