Taki był...

Ojciec Święty... Tytuł przysługujący papieżom w tym wypadku zdawał się być czymś więcej, niż tylko tytułem grzecznościowym. Nie tylko dla nas, z racji swoistego "pokrewieństwa duchowego"... wszak, jak mówią słowa popularnej piosenki, "wszyscy Polacy to jedna rodzina"... ale i dla wielu innych narodów.

Pierwsza pielgrzymka do Ojczyzny... I szablony z symbolami papieskimi i maryjnymi. Wypożyczane z kościoła, odrysowywane na papierze, wyklejane na oknach nie dla spodziewanych korzyści, nie dlatego, że władza kazała, ale niejako wbrew temu. "Panem nostrum quotidianum"... Chleba, szczęśliwie, nie brakowało, ale z innymi produktami żywnościowymi nie było już tak dobrze. I choć władza komunistyczna chciała nas wtłoczyć w stary, sprawdzony schemat "chleba i igrzysk", kawałki białego papieru naklejone na szybie odpowiadały, że nie samym chlebem i igrzyskami żyje człowiek.

Ojciec Święty... W jakimś sensie, był jak ojciec. Gdzieś tam zawsze tkwiła w nas wiara, że w razie czego wstawi się za nami. Nie tylko u "Szefa", tam, na górze, ale i u lokalnych "szefików" tu, na tym łez padole - formalnie równych papieżowi stanowiskiem.
"Libera nos a malo"... Przyszedł do nas z wezwaniem "niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi". TEJ ziemi... A gdy te słowa stały się ciałem, gdy znalazły swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, gdy po początkowej euforii pospolitość zaczęła skrzeczeć, a w oczy zajrzał strach o jutro, wrócił do nas z chrystusowym zawołaniem "Nie lękajcie się!". Nie lękajcie się... Strach ma wielkie oczy, spójrzcie śmiało w przyszłość.

Ojciec Święty... Tak, był jak ojciec. Ojciec, który potrafił dać przykład w modlitwie. "Pater noster, qui es in cælis, sanctificetur nomen Tuum"... Który nagrał utwór "Pater Noster".
Ale i ojciec, który w razie potrzeby potrafił bez ogródek "strzelić" "paternoster". To o spotkaniu Jana Pawła II z generałem Jaruzelskim opowiadał pierwotnie słynny dowcip "nie cudzołóż", powielany od lat, z nazwiskami zmienianymi wraz ze zmianą rządów i sympatii politycznych. Ale potrafił to zrobić nie tylko we współczesnej klechdzie, ale i "w realu" - publicznie pogroził palcem księdzu, który witał go jako minister jednego z państw Ameryki Łacińskiej.

Taki był... Jan Paweł II Wielki. Ojciec Święty.
Święty Jan Paweł II.