Doskonałym przykładem antypolskiej moskiewskiej polityki historycznej/kulturalnej prowadzonej za czasów paskiewiczowskich jest przykład połączenia uroczystości związanej z odsłonęciem w dniu 26 sierpnia 1850 roku witebskiego pomnika wojny roku 1812 z przypomnieniem i uhonorowaniem zwycięskiego dla Rosjan szturmu Warszawy z roku 1831. Całe to kurizalne wydarzenie miało miejsce z woli cara Mikołaja I, przy udziale przyszlego wówczas kolejnego cara, ostatecznego grabarza sprawy poslkiej na terenie Ziem Zabranych, Aleksandra II.
Oddajmy głos źródłom:
"W dniu 26 Sierpnia [1850 roku], w rocznicę bitwy Borodińskiej, oraz wzięcia szturmem miasta Warszawy, z powodu spodziewanego przybycia do Połocka J.C. Wysokości cesarzewicza następcy [poźniejszego Aleksanda II], naznaczone było,z woli monarszej, otwarcie Pomnika, wzniesionego tam na pamiątkę wypadków wojny 1812 roku. /..../ Następnie J. C. wysokość odbył musztrę Kadetów /.../ poczem wezwać raczył do siebie na obiad, /.../ zawiadującego budowaniem Pomnika, prezesa witebskiej izby rzeczywistego radzcę Stanu rubcowa, /.../ marszałka powiatowego witebskiego Korbutta, połockiego marszałka powiatowego Hłasko/.../.
Podczas obiadu, J. C . wysokość raczył wnieść toast za zdrowie obecnych, którzy uczęstniczyli w wypadkach wojny 1812 roku i w zdobyciu szturmem miasta Warszawy, i po skończonej uczcie udał się w dalszą podróż /.../" .
Poza oczywistością wykorzystywania przez cara Mikołaja I oraz jego syna Aleksanda II każej nadarzająćej się okazji do upamiętnienia moskiewskiego zwycięstwa nad Polską w roku 1831, rzuca się w oczy udział przedstawicieli polskiej szlachty witebskiej i połockiej w takim antypolskim przedstawieniu z sierpnia roku 1850.
Widać też wyraźnie, iż późniejsze (po roku 1856) nadzieje elity Królestwa Polskiego na złagodzenia antypolskiego nurtu polityki carskiej przez Akeksanda II były z góry skazane na niepowodzenie.
@copyright Marek Rutkowski
pomnik wojny 1812 roku tu
http://www.radzima.org/pl/object-photo/7655.html
