W majowym lesie

SIDEŁ NIE ZASTAWIA LAS

Nie boj się lasu w dzień.

Jest taka gęstwina, która schronem.

Jest takie drzewo, które przytuli.

Jest takie zwierzę, które pilnuje.

Żadna ulewa, wataha, pajęczyna

nie uszkodzą przestrzeni – którą jesteś.

Jedwabne nici oplatają zmysły,

las nie siecią ludzkich złości.

Idź o świcie, kapela ptasia ożywia dzień.

Sideł nie zastawia zwierz.

Nie bój się lasu nocą.

Jest taka gama, która poza pięciolinią.

Jest taki mrok, który wyzwoleniem.

Jest taki zwierz, który przyjacielem.

Nocą zwierzęta wychodzą na łów

i las ucisza dzienny szum.

Znikną strachy fosforem świecące,

oczy wilka, które ciebie chronią.

Otwórz swoje, tak sypią się

gwiazdy z kosmosu.

Las idzie na łów, na życie.

7.05.22