Szwecji nie stać na ekstrawagancje. Nie zbudowaliśmy w ostatnich latach ani jednego pomnika przegranej bitwy i ani jednej świątyni opatrzności. A ministrowie nie jeżdżą pod obstawą. Ale to do nas przyjeżdżają polskie pielęgniarki by pracować w ludzkich warunkach za godziwą płacę.
Czy minister, wicepremier, nie może pojechać z Warszawy do Gdańska pociągiem? Albo polecieć samolotem i na miejsce spotkania dojechać taksówką? W ciągu 40 lat w Szwecji nie spotkałem jeszcze samochodu "z pierwszeństwem przejazdu" wiozącego dupę ministra.
