Co tu gadać, Jan był człowiekiem, który potrzebował adrenaliny. Jako pilot myśliwca miał w Bitwie o Anglię siedem zestrzeleń. No, ale na tym nie skończył. Później zestrzelił jeszcze pięć samolotów wroga. Był żołnierzem słynnego dywizjonu 303. To była ta elita polskich skrzydeł. Elita, która była odznaczana przez brytoli i wyrzucona na śmietnik po wojne.
Zumbach był odznaczony:
„23 grudnia 1940 Jan Zumbach został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, a 1 lutego 1941 po raz pierwszy Krzyżem Walecznych. […][…] 20 października otrzymał brytyjskie odznaczenie Distinguished Flying Cross (DFC). […] W styczniu 1943 otrzymał stopień Wing Commandera, czyli podpułkownika.
15 kwietnia 1943 został dowódcą 3. Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. W tym okresie ukończył Wyższą Szkołę Lotniczą. 1 września 1943 otrzymał brytyjski stopień Squadron Leader. Od 4 sierpnia 1944 roku do 30 stycznia 1945 dowodził 133. Polskim Skrzydłem Myśliwskim. 30 stycznia 1945 roku przeniesiono go do 84. Grupy Myśliwskiej.[…]”
Po wojnie Janowi brakowało adrenaliny. Został zresztą wywalony na boczny tor jak wielu z naszych bohaterów wojennych. Zajął się przemytem i ryzykownymi lotami. Na czym jak na ryzykownych lotach znał się najlepiej? Walczył jako najemnik m.in. w Biafrze. Zginął w dosyć niejasnych okolicznościach. W tym fachu tak bywa.
Jego samolot z Kaczorem Donaldem jest do dziś znany w Anglii. W Polsce o Janie Zumbachu, Kaczorze nikt nic nie wie. Nie jest to specjalnie oryginalne, bo my o tych ludziach nic nie wiemy. Ilu takich jak On Orłów Polska straciła?
Inne tematy w dziale Kultura
