Henryk K. Henryk K.
463
BLOG

Uzupełnienie zasad dynamiki Newtona.

Henryk K. Henryk K. Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 22


  23.01.2018


           Uzupełnienie zasad dynamiki Newtona.


 


     Wpis ten jest fragmentem z opracowania na te-


mat masy, bezwładności i grawitacji nad którymi


to zagadnieniami obecnie pracuję.


     Druga zasada dynamiki Newtona odnosi się je-


dynie do układów inercyjnych.


     Jeśli na ciało nie działa żadna siła, lub działają


siły, które się równoważą to pozostaje ono w spo


czynku, lub porusza się ruchem jednostajnym.


Zasada ta dotyczy tylko układów inercyjnych.


Jest to zastrzeżenie mocno kuriozalne, ponieważ


kiedy odniesiemy je do równania ruchu przyśpie-


szonego to występuje w nim równoważność siły


przyśpieszającej ciało z jego siłą bezwładności.


Równość  ta wynika z równości przyśpieszenia na-


dającego ciału prędkość i przyśpieszenia bezwła-


dnośności. W takim przypadku masa nie powinna


zmieniać swojej prędkości.


Analogiczna sytuacja występuje w ruchu po okrę-


gu ze stałą prędkością v.


W jej efekcie powstaje siła odśrodkowa i siła doś-


rodkowa, które posiadają identyczne wartości i


takie same przyśpieszenia. Efektem takiego zjawi-


ska powinno być powstanie ruchu wzdłuż prostej


stycznej do promienia, a nie wokół środka obrotu.


Pozornie zjawisko jest to jeszcze bardziej skompli-


kowane, ponieważ oba przyspieszenia powstają


wskutek ruchu  jednostajnego wokół środka obro-


tu. Ernest Mach i Albert Einstein byli przekonani,


iż siła odśrodkowa, która wówczas powstaje wyni-


ka z oddziaływania wirującej materii z pozostałą


materią Wszechświata.


     Jak można zauważyć wymienione wcześniej nie-


konsekwencje kładą się poważnym cieniem na lo-


gice zasad dynamiki. Osobiście posiadałem wiele


wątpliwości podczas rozwiązywania zadań z bez-


władnością w tle. Nie pozostało mi nic innego jak


zaakceptować taką konstrukcję i rozwiązywać je


podług obowiązującego schematu.


    Zaproponuję teraz nieco zmodyfikowane brzmi-


enie drugiej zasady dynamiki.


     Jeśli na ciało nie działa żadna siła, lub działają


siły, które się równoważą to pozostaje ono w spo


czynku, lub porusza się ruchem jednostajnym.


Gdy na ciało działają siły nierównoważące się to


powstaje wówczas przyśpieszenie a skierowane


wzdłuż działania siły wypadkowej, jak również


przyśpieszenie bezwładności o przeciwnym zwro-


cie i wartości  1/3 a. Na skutek tego ciało porusza się przyśpieszeniem o wartości 2/3 a.  


     Jak mi się wydaje definicja ta nie spowoduje


zbyt dużych zmian dla ruchu przyśpieszonego pro-


sto liniowego, lecz w odniesieniu do ruchu po


okręgu skutki jej mogą być szokujące.


Podczas wirowania wokół stałego środka powsta-


nie siła dośrodkowa o wartości a, oraz siła odśro-


dkowa równa 1/3 a. W efekcie wirująca masa bę-


dzie stale poruszała się w  kierunku punktu obrotu


z przyśpieszeniem 2/3 a.


Na skutek takiej interpretacji Ziemia zbliży się do


Słońca na odległość 100 mln. kilometrów i będzie


kążyła wokół niego zaledwie z prędkością 20 km/s.


Nie bardzo podoba mi się wizja roztopienia naszej


planety przez jego życiodajne promienie.


Strach wspominać jak zmienią się jeszcze wzaje-


mne proporcje w budowie atomów.


Optymistyczną wiadomością w tym tyglu pesymi-


zmu jest nadzieje na odkrycie pochodzenia grawi-


tacji.


    Mam nadzieję, iż znajdzie się kilka osób, które


odniosą się do tej publikacji. Proszę o nie podno-


szenie kwestii w jaki sposób wszedłem w posiada-


nie informacji o wzajemnym stosunku sił i przyś-


pieszeń wcześniej zaprezentowanych. Bardziej


istotne jest w tym momencie, czy takie podejście


ma jakikolwiek sens.


    Ja ze swojej strony przyrzekam, iż jeśli nie zała-


mię się pod wpływem oburzenia Szanownych Dy-


skutantów to postaram się o przedstawienie do-


wodów na moje  tezy.


Henryk K.
O mnie Henryk K.

Tego jeszcze do końca nie zgłębiłem.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Technologie