... innymi słowy, przyciąganie nie jest właściwością bezwzgledną, tak jak miłość nią nie jest. Przyciąganie/miłość powstaje z przepełnienia miłością inną. W fizyce to jest tak: Słońce przyciąga Ziemię - ale nie dlatego, że tak jest zawsze, tylko dlatego, że Ziemia jest przepełniona przyciąganiem/miłością Słońca.
A skąd bierze się ta miłość/przyciąganie Słońca? Ono nigdy nie jest samotne w Kosmosie. Przepełnia je miłość/przyciąganie całości Kosmosu - czyli Boga.
To w prostym języku tak - dopóki kochasz, inni kochają ciebie. Odpowiednio w fizyce: dopóki przyciągasz innych/inni przyciagają ciebie. To jest wspaniałe odkrycie: przyciąganie (miłość) nie jest wieczne, ale trwa dopóty miłość (przyciąganie) jest odwzajemnione. Newton nigdy by tak nie pomyślał! (A może jednak myślał ...?). Grawitacja nie jest wieczna.
A to znaczy, że Bóg dopuścił grawitację/miłość, tylko na czas określony. Aż spełni się Jego oczekiwanie.
Białe karły, czerwone olbrzymy, aż po czarne dziury, to fizyczne interpretacje przyciągania/miłości, które rozumem może pojąć tylko człowiek. Bo one są lustrzanym odbiciem jego przeżyć wewnętrznych.
