Joannie Senyszyn, która właśnie wyruszyła na swoją własną "nie-świętą" wojnę z Krzyżem, trzeba zwyczajnie współczuć. Ktoś, kto cierpi na tak poważną krzyżofobię (opowiadając, na przykład, że Jezus na Krzyżu może wywoływać problemy u dzieci na niego spoglądające) musi strasznie czuć się w Polsce. Tu, rzeczywiście na każdym kroku można natknąć się na krzyż. Wieże kościelne są niemal wszędzie, przy drogach stoją kapliczki, a ofiary wypadków czci się stawianymi przy drogach krzyżami. I nijak nie da się od tego uciec.
I dlatego w trosce o dobre samopoczucie Joanny Senyszyn i jej podobnych krzyżofobów proponuje szeroko zakrojoną akcję umilania im życia i usuwania krzyży. Zacząłbym od zastąpienia skrzyżowań (które z góry często wyglądają jak krzyże) rondami. Surowo zakazany powinien zostać także znak dodawania, który krzyżofobom może kojarzyć się źle. A dodatkowo państwa krzywdzące swoimi flagami uczucia profesor Senyszyn powinny jak najszybciej zastąpić krzyże innymi, obojętnymi dla wojujących laicystów symbolami (może jakiś kwadracik czy inny trójkącik).
A na koniec samokrytykę powinien złożyć Polski Czerwony Krzyż (tak, tak - i w nazwie tej organizacji - znajduje się to nieakceptowalne przez lewicową posłankę słowo). Organizacja ta - i to zarówno na szczeblu polskim, jak i międzynarodowym - powinna natychmiast wycofać zarówno z nazwy, jak i symboliki raniący uczucia pani Senyszyn (a przede wszystkim, jak zapewnia ona sama, polskie prawo) krzyż, tak by nie "krzyżować już Polski" (copyright by Joanna senyszyn). Nowa nazwa powinna być odpowiednio neutralna. I dlatego sądzę, że pani Senyszyn zgodzi się, by nazywała się ona Polski Czerwony! Albo się o nie zgodzi, bo choć kolor odpowiedni, to niestety na skrót od tej nazwy pani posłanka także może mieć alergię.
PS. Zapraszam także do lektury zbioru moich felietonów "Summa przeciw lewakom".
