Sukcesy, choćby te niewielkie trzeba odnotowywać. Co niniejszym robię. Kilkanaście dni temu wzywałem na łamach swojego bloga (wraz z portalem Fronda.pl) to powiedzenia "stop" agresywnym, antychrześcijańskim wypowiedziom i prosiłem o interwencję Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Teraz zaś informuję (jako pierwsza uczyniła to "Rzeczpospolita", że rada zajęła się skandaliczną wypowiedzią Andrzeja Czeczota i zastanawia się nad ukaraniem Radia TOK FM.
I nie są to przelewki, bo "Gazeta Wyborcza" wciąga tę sprawe na maszt swojej walki o wolność słowa, a nawet wzywa do boju niezawodnego w takich sytuacjach dr Adama Bodnara z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, który uznaje, że ukaranie TOK FM za wypowiedzi Czeczota może oznaczać cenzurę prewencyjną. – Owszem, bo grozi wywołaniem "efektu mrożącego" – stacja będzie unikała zapraszania osób, które mogą wypowiadać kontrowersyjne poglądy, czy też poruszania pewnych tematów – ubolewa Bodnar. A Ewa Wanat (ta od różnych cywilizacji, w których ja i ona żyjemy) uzupełnia, że prośby o wyjaśnienia od KRRiT, które radio otrzymuje co dwa miesiące, to "forma nękania nadawcy". Dlaczego? Bo jak wyjaśnia redaktor naczelna "trzeba się co rusz ustosunkowywać do absurdalnych niekiedy skarg radiosłuchaczy nadsyłanych do Rady". Sprawa jest tak "poważna", a problemy Ewy Wanat z ustosunkowaniem się do skarg słuchaczy tak wielkie, że Helsińska Fundacja Praw człowieka zdecydowała się na zwołanie seminarium pod wielce znaczącym tytułem "KRRiT postrachem mediów: wadliwe uregulowania czy nadgorliwa instytucja?"
A ja powiem krótko: czekam na grzywnę i liczę na to, że członkowie KRRiT nie przestraszą sie rytualnych pohukiwań zawodowych obrońców wolnego poniżania chrześcijan. Wtedy będzie można mówić o sukcesie. Na razie rzecz zmierza tylko w dobrym kierunku.
