Kiedy pisze wprost o zbrodniach polakow, w komentarzach zamieszczane sa fragmenty „Kronik” Ringelbluma, pomijając, co oczywiste, fragmenty niechęci do Żydów , zadowolenia z ich martyrologii , czy obojętności.
Powtórzę, zdarzały sie sytuacje, o których ten pisze, ale trzeba je „przefiltrować” przez fakty, iż były to spostrzeżenia człowieka żyjącego w zagrożeniu , w zamknięciu, ktory pewne sytuacje widział i oceniał ostrzej.
Tak samo jak przywoływana H. Arendt, ktora mieszkała na Upper West Side na Manhattan w NY, i stamtąd, bez codziennego zagrożenia , bez konieczności podejmowania decyzji ważących na zyciu opisała, co? Swoje wyobrażenia o totalitaryzmie oparła o fascynacje starożytnością i Kantem. Heidegger, Jaspers, 1 mąż Günther Anders ( Günther Siegmund Stern), Heinrich Blücher to mężczyźni , którzy mieli na nią wpływ, pozytywny, bądź tworzyła w opozycji do ich wyborów politycznych.
Jest faktem, iż tylko w Generalnej Gubernii było, co najmniej 100 tys. współpracowników Gestapo. Fala (tak ogrom, nie pojedyncze) donosów do Gestapo na początku okupacji była tak wielka i sprawiała tyle pracy władzom niemieckim, że wprowadzono kary, zwłaszcza za donoszenie bezpodstawne.
Tak, Niemcy postanowiły karać za donosy nieprawdziwe. Czyli polacy, nie motłoch tylko duża liczba zwykłych obywateli, donosili tak masowo, ze Niemcy chcieli to ukrócić. Fakty te dobrze udokumentowała B. Engelking.
Badania socjologiczne przeprowadzone w latach 1990-tych sugerują, ze około 3% polskiej populacji Krakowa trudniło się szmalcownictwem (podaje te dane za komentarzem janhenryk z 9/9 pod wpisem).
Prawda, ze niektórzy kolaborowali z Niemcami, dla pieniędzy, dla ratowania siebie. W ocenie Żydów, którzy poddani byli masowej eksterminacji musimy zważyć dylematy i Czerniakowa niejasności sytuacyjne ich postępowania.
W przypadku Polakow było to coś innego, bo wystarczyło „siedzieć cicho”, by przeżyć wojnę. Ktoś, kto decydował, czy to pomagać Żydom, czy ich wydawać, byc szmalcownikom musiał miec jakas motywacje do działania, szlachetna lub nie.
To, ze polacy wybrali bycie draniami, w swej masie, nie pozostawia wątpliwości.
Propagowanie religii pomocy, mówienie jak to polacy ratowali Żydów, nawet kosztem zycia swego i swoich rodzin to zwykła kpina. Choc prawda jest, ze były przypadki, ale bardzo nieliczne, takiego zachowania. Nie przykryje wojennej nieprzyzwoitości tak poszczególnych osób, jak i zbrodniczej bezczynności polskiego panstwa podziemnego ilość drzewek w Yad Vashem, czy kolejne tytuły „sprawiedliwych”.
