W naszym życiu pojawiają się zdarzenia, których miara doskonali człowieczeństwo w nas samych, poddajemy się im i pozwalamy na rozwój. Jednak zbyt często umiera w nas dusza trawiona nienawiścią. Nienawiść jest chorobą duszy, trawi ją i staje się dla niej narkotykiem, bez którego trudno jej żyć. Z czasem to jedyne uczucie, któremu się oddajemy z przekonaniem, wierząc, iż daje ono powód do dumy.
W dzisiejszym życiu stać nas na uczucia małe, nie znamy gorączki nienawiści prawdziwej, co najwyżej zawiść. Nie ma w nas powodu, aby oddać się jej z przekonaniem. Nikt nie niszczy naszych domów i nie zabija naszych bliskich, nie mamy prawdziwego wroga. A to co porusza nas głęboko to zaledwie przeciwnik.
Dla czego nie wstydzimy się naszej nienawiści pozornej, dlaczego łatwiej nam uwierzyć w sens tej namiętności niżeli jakiejkolwiek innej? Ponieważ w tym uczuciu nas wychowano, i dla niego żyło kilka pokoleń, wierząc, iż z niej płynie siła przetrwania.
Prawdziwa nienawiść to uczucie, jakim obdarzają nasza cywilizację bojownicy o wolność islamu, patrzcie, z jakim płomieniem w sercu walczą z nami. Zastanawiamy się, skąd czerpią ci bojownicy swoją siłę, aby ginąć w samobójczych misjach. A to nienawiść właśnie paląca serca i zaślepiająca umysł pozwala na takie zaangażowanie.
Współczesne pokolenia patrzą z zdumieniem na siłę tej emocji i nie potrafią odnaleźć jej w sobie, ponieważ aby ja urodzić trzeba kilku elementów, które pozwalają na zbudowanie fundamentu pod prawdziwą nienawiść.
Pierwszym słowem pułapką jest słowo – patriotyzm. Drugim słowem pułapką jest słowo – wiara. Trzecim słowem pułapką jest słowo – idea. Z tych trzech słów składa się każda modlitwa o nienawiść, którą wygłaszają piewcy śmierci.
Ludzie, aby ginąć musza uwierzyć, iż to, co robią a więc mordowanie i umieranie odbywa się w imię jakiegoś wyższego sensu. Musza zostać przekonani, że sensem ich działań niezgodnych z naturą, z etyką, z moralnością a nawet ich własnym przekonaniem odbywa się w gruncie rzeczy dla dobra ludzkości i w przeświadczeniu, iż to właśnie oni są po stronie dobra. Niezwykłe jest to, iż ludzie ginący i mordujący po obydwu stronach frontu są przekonani, iż to właśnie oni są po stronie dobra.
Jest cześć osób w każdym społeczeństwie, które nie potrzebują takiego uzasadnienia, ponieważ są patologiczne, ale to one pierwsze stają w szeregu i terroryzują resztę manifestując swoje oddanie.
Są ludzie w każdym społeczeństwie, którzy bez zmrużenia okiem poświęcą nasze życie w imię głoszonych przez siebie wyższych idei i uznają nasze życie za słusznie poświęcone na ołtarzu swoich przekonań. Im większy patetyzm wywodów, tym większa ilość ofiar, które zostaną poświęcone.
Są i wśród naszego społeczeństwa ludzie, którzy pamiętają czasy wielkiej nienawiści i potrafią prawdziwie nienawidzić, potrafią żywic to uczucie w sobie w sposób straszny i bezkompromisowy reszcie już obcy. Ich twarze wykrzywione nienawiścią krzyczą, ich myśli nie ufają niczemu, co tą nienawiścią nie jest. Dla nich każdy, kto nie bierze udziału w rytuale tańca śmierci jest wrogiem, jest inny, obcy jest skazany na wygnanie.
W takim świecie żyli i taki świat kochają, takiemu światu chcą służyć. To oni będąc sędziami nie słuchają słów obrony albowiem wydali wyroki zanim staliśmy się winni. Nie ufajcie im, ponieważ nie ma w nich litości, dla nich wolność to słowo wulgarne, dla nich miłość to słowo wulgarne, dla nich najpiękniejszym obrządkiem jest śmierć, ją celebrują z pełnym oddaniem i jej są dziećmi, dla niej znajdują słowa, których nie potrafią powiedzieć ukochanej osobie.
Jeśli chcesz wierzyć, iż obchodzi kogoś czy zginiesz w imię idei to wiedz, iż nawet twoja śmierć będzie o tyle cenna o ile wzmocni tę ideę w przeciwnym wypadku jutro wszyscy zapomną gdzie leży twój grób.
antykwariusz
ZAPROSZENIE: Jakże wiele osób pisze do szuflady, ile wspaniałych tekstów jest ukrytych przed Czytelnikami, ile wśród Was jest prawdziwych talentów, które do tej pory nie doczekały się odkrycia.Chcemy dać Państwu szansę, chcemy pokazać światu owoce Państwa talentu i pracy. Zapraszamy do tworzenia największej i jedynej w Polsce Biblioteki Literatury Niezależnej. W naszej wspólnej Bibliotece każdy z Państwa będzie mógł umieścić swoją książkę,tomik poezji czy zbiór opowiadań. Nikt z Państwa nie zostanie pominięty, każda pozycja znajdzie swoje miejsce, każda będzie mogła doczekać się recenzji. Przedsięwzięcia na taką skalę nie doczekały się biblioteki „tradycyjne”, ani wirtualne.Żeby móc podjąć współpracę z nami należy przesłać na nasz adres, wybrane przez siebie pozycje w jednym z dwóch formatów – pdf lub doc - o objętości nie większej niż 11 MB.Do przesyłki prosimy dołączyć albo imię i nazwisko autora, albo pseudonim artystyczny, pod jakim chce występować, a także kilka słów na temat proponowanej przez siebie pozycji, nie więcej jednak jak 5 zdań. Jeśli autor chce się jakoś przedstawić Czytelnikom prosimy również o kilka słów o sobie. Jeśli autor posiada bloga lub stronę internetową i chce je udostępnić prosimy o podanie adresu powyższych. Adres do kontaktu z nami: tosterpandory@gmail.com pod który należy również przesyłać teksty i publikacje.Naszym celem jest udostępnienie jak najszerszej publiczności Państwa dzieł bezpłatnie, nie będziemy żądali ani od Autorów ani od Czytelników żadnych opłat, czy to za umieszczanie czy pobieranie pozycji z naszej biblioteki. Jedyną rzeczą, jaka nas interesuje jest upowszechnianie na jak największa skalę nie odkrytych jeszcze słów – Waszych prac. REDAKCJA TOSTERA PANDORY - ADRES BIBLIOTEKI http://sites.google.com/site/tosterpandory/home Link znajduje się poniżej w dziale polecane strony
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
