W 1821 roku w "Filozofii prawa" Hegel napisał: "Społeczeństwo obywatelskie przy całym nadmiarze bogactw nie jest dość bogate, tzn. nie posiada w należącym do niego majątku dostatecznie dużo, aby zapobiec nadmiarowi ubóstwa i wytwarzaniu się motłochu". Podobnie sądził Rostowski mówiąc: "Tych pieniędzy po prostu nie ma". Natomiast PiS udowodnił, że i Hegel, i Rostowski mylili się, bo pieniądze można uzyskać, przynajmniej czasowo, korzystając z koniunktury, uszczelniając VAT oraz z pożyczek. Tyle ze spraw zasadniczych, bo szczegóły można by długo jeszcze dyskutować czy rozważać. Np - pomijając już to, że dziś nie wypada używać słowa "motłoch" , można wskazać, iż istnieje czy istniał nie tylko ubogi, ale również bogaty i skrajnie bogaty motłoch, można pokazać, że ubóstwo za Hegla i ubóstwo dziś to są różne rzeczy w wyniku rozwoju techniki, wielokrotnego zwiększenia wydajności rolnictwa dzięki wynalazkowi nawozów sztucznych itd. Ponadto Heglowi, jak Robin Hoodowi czy Janosikowi, chodziło o to, żeby odebrane bogatym rozdać biednym, natomiast PiS robi inaczej: odebrane w podatkach bogatym rozdaje po równo i biednym, i bogatym. Ciekawe jest, że Hegel najwidoczniej sądził, iż jeśli biednym dać pieniądze, to staną się lepsi, staną się obywatelami, nie będą motłochem itd. To stoi w kontraście do poglądów Nowego Testamentu czy Marksa, które raczej biednych miały za dobrych, a bogatych - za złych...
