Drugi obieg

Byłam wczoraj w Hybrydach na pierwszej rocznicy portalu warszawskipis.pl/
Nie miałam zamiaru nic o tym pisać, bo był Bernard, więc wiedziałam, że relacja filmowa na Blogpressie zapewniona, każdy będzie mógł obejrzeć. No i oczywiście na samym portalu pełne sprawozdanie, zdjęcia, filmy.Stałam sobie pod sceną i po prostu słuchałam i dziwiłam się. To dopiero rok?
Portal został stworzony zupełnie społecznie przez młodych ludzi, którzy przyszli tak jak ja do PISu - po Smoleńsku. Słusznie uznali, że warszawski PIS musi być obecny w internecie, dostali zgodę pana Kamińskiego - wtedy pełnomocnika, dzisiaj prezesa zarządu okręgowego.
Pan Mariusz Kamiński był na spotkaniu - od początku do końca.
O części oficjalnej nie będę pisała - jeszcze coś pokręcę, nie wymienię jakiegoś nazwiska - jak wspomniałam - nie nastawiałam się na pisanie.
Tylko może dwie rzeczy - mówiono o "Rozmowach Kulturalnych" czyli wywiadach prowadzonych przez Dagmarę Siemińską i wspomniano o Salonie24 - bo warszawskiPIS zaczął u nas prowadzić bloga.
W części artystycznej wystąpił Paweł Piekarczyk - zaczął od apelu o minutę ciszy poświęconą Przemysławowi Gintrowskiemu i dwóch jego pieśni Margrabiego Wielopolskiego i Księcia Poniatowskiego.
Po Pawle Piekarczyku wystąpił pan Pietrzak. Dużo zdrowego śmiechu, potem gitara i parę piosenek. Na koniec "Zakazane kwiaty" i "Żeby Polska".
No i w czasie tej ostatniej piosenki już wiedziałam - muszę o tym napisać. Bo koło mnie stał młody chłopiec - chyba nie miał jeszcze dwudziestu lat (młodziezy było dużo). Był w białej koszuli, kamizelce od garnituru i w czasie śpiewania refrenu kładł rękę na sercu - tak jak robią to Amerykanie przy hymnie.
Dotąd nie komentowałam tekstów o drugim obiegu i też po trosze z tego drugiego obiegu kpiłam.
Ale w końcu nikt nie kpi z solidarnościowego podziemia, chociaż malowano w stanie wojennym kotwice powstańcze na murze, chociaż ludzie się ukrywali i drukowano gazetki. Były ofiary śmiertelne, ludzie siedzieli w obozach internowania czy więzieniach ale przecież porównanie z prawdziwą wojną byłoby nadużyciem.
A wczoraj sobie pomyślałam - czy to spotkanie dla tego Młodego różni się czymś niż podobne spotkania dla mnie w stanie wojennym?
W podobnym anturażu słuchałam śp Gintrowskiego - w muzeum Archidiecezji czy w Batorym. Też nikt nie wpadał i nie pałował obecnych. Też było mnóstwo "innych", którzy uważali, że jest dobrze, a będzie jeszcze lepiej. I nie były to same rodziny funkcjonariuszy partyjnych co widać do dzisiaj gołym okiem.
I tak sobie od wczoraj uporządkowałam ten drugi obieg. Trudno go dostrzec, łatwo kpić, bo wszystko się przenika. Część osób funkcjonuje doskonale w pierwszym i drugim obiegu. W pierwszym odcina się mocno od PISu, w drugim puszcza oczko do jego wyborców. To tzw prawicowi publicyści. Ja zawsze zastanawiam się ile złego a ile dobrego przynoszą. Bo doskonale rozumiem, że trudno aby dziennikarz, pisarz (znowu te role się przenikają) maszerował w szeregu partyjnym. Ale niestety jest z tym PISem kojarzony i jak chlapnie coś głupiego idzie to zwykle na nasz rachunek.
I jest ten internet - a tam wszystko. Piosenki, rozmowy, portale, blogi.Znowu przenikanie. Jedni z sieci awansują do realu i piszą w gazetach "papierowych", inni odwrotnie - nie wystarcza im internetowe wydanie gazety, zakładają własne portale.
Więc może faktycznie - tytuł mało trafny? Ja widzę drugi, trzeci, czwarty obieg. I dobrze. Jak ktoś nie ma ochoty to może ograniczyć się do Tańców na Wodzie - real i tak do niego zastuka w sklepie, na ulicy, w sądzie. Ale ci "szukający" mają gdzie szukać. To tak jak z jedzeniem. Można wcinać codziennie rosół i schabowego z kapustą, a można też eksperymentować.Byle zestawić dobrze jadłospis bo w końcu nawet najzdrowsza surówka nie zastąpi białka.