Nie odlatuję:)

Normalnie o tej porze łzy bym lała rzęsiste. Dzisiaj nie muszę. Bociany odleciały, ja zostaję. I cieszę się drobiazgami. Na pierwszym zdjęciu pomost u sąsiada stolarza. Na nim krzesło na pewno wygodniejsze dla zaprzyjaźnionych wędkarzy - ryby brały! - niż wypasione fotele w MSZ. Tam można je szybko stracić. Jak ktoś nie ma ochoty na krzesełko, może usiąść na fotelu z pniaka. Albo siedzieć po prostu w domu - a smażony szczupak jednogodzinny przyjedzie od innego sąsiada, z innego stawu.

No i nieznani ludzie też przesympatyczni. Przez przypadek - poleciałam po polecane pierogi - trafiłam na bułeczki z jagodami po 60 groszy. Były wspaniałe, więc za następnym razem jak w dym do sklepu. A tu niestety już po nich! Ale Pani Sprzedawczyni obiecała, że zapisze i odłoży na mój następny przyjazd. Pamiętała - za całe 2,40 zł:) Teraz są też z malinami.

Wczoraj wieczorem na kawę wpadł Ten Najważniejszy ze Straży Granicznej. Bo Straż utrzymuje kontakty z ludnością, a ludność wdzięczna za pilnowanie. Mam telefon wstukany w komórkę, na pewno "w razie cuś" będą szybciej niż policja na plaży w Gdyni.

Kontakty z Obwodem Kaliningradzkim ścisłe. To znaczy u nas na szczęście przejścia niet, ale suczka z Obwodu chyba coś przeczytała o ruchu bezwizowym i przyleciała kilka miesięcy temu z wizytą. No i ze związku partnerskiego z polskim psem urodziły się szczeniaki, dzięki św. Franciszkowi po naszej stronie. Dobrzy ludzie wzięli do siebie, u moich sąsiadów jest suczka Nicola:)) Ma budę z werandą, czerwoną obróżkę i smycz oraz duże szanse na nadwagę. Na razie rośnie i szaleje, więc jej nie grozi, ale za kilka miesięcy to pewne.

A ja wiem, że wszyscy zajęci meczem, ale jutro...do roboty hej chłopcy, dziewczęta...Więc wieczorem wrzucam a jutro tyram. Dzisiaj nieco zabałaganiłam - targ, zakupy, stolarz ale na wsi niczego się nie robi na siłę. Zegar w kuchni wisi, ale zegarek jak schowałam na początku wakacji do torebki tak do dzisiaj tam tkwi. Bo przecież szczęśliwi czasu nie liczą.