Coma - Pierwsze Wyjście z Mroku
Zic Zac/BMG Poland (2004)
Leszek Żukowski; Sierpień; Chaos kontrolowany; Pierwsze wyjście z mroku; Pasażer; Ocalenie; Spadam; Czas globalnej niepogody; Nie wierzę skurwysynom; Sto tysięcy jednakowych miast; Zbyszek
Może powinieniem tutaj wstawić jakiś album Niemena albo Nalepy, jako pierwszy w tym cyklu. Jednak ostatnio słucham właśnie Comy i, że tak powiem, mam na tą muzykę "zajawkę". Chyba, żeby patrzeć na tą płytę kategorią "Najlepszy polski album XXI wieku". Czemu nie?
Zaczyna się kultowym w Łodzi, skąd pochodzi większość członków grupy, ośmiominutowym dziełem "Leszek Żukowski". Przez pierwsze minuty panowie budują nastrój, by w końcu uderzyć z nośnym, głośnym i przejmującym refrenem. Jest tu też solo gitarowe, wspaniale wkomponujące się w koncepcję utworu. To z pewnością opus magnum krążka.
Coma potrafi przyłożyć, by w następnej chwili przejść w rejony lżejsze. Balladami są tutaj "Pasażer" i "Sto tysięcy jednakowych miast". Lekki jest też "Spadam", będacy chyba najbardziej znanym singlem z tej płyty.
Unosi się tu duch Alice In Chains i Rage Against the Machine oraz, już trochę rzadziej, Pearl Jam i Black Sabbath. Hymnem została ogłoszona kompozycja "Ocalenie" z wersem: "Na pewno tak, na pewno tak, tylko my ocalimy świat". Riffy z końcowej części tytułowego utworu są jakby żywcem w zięte z "Killing in the Name" RATMu, również w "Czasie globalnej niepogody" słyszymy inspiracje tą rapcore'ową grupą. Harmonie wokalne ze smutnego "Zbyszka", przypominają te, które stosowali parę-naście lat temu Layne Stanley i Jerry Cantrell z Alice In Chains.
Wokalista, Piotr Rogucki, należy do polskiej czołówki najlepszych wokalistów rockowych. W niektórych momentach brzmi jak Eddie Veder z Pearl Jamu, ale i tak jest na tyle oryginalny, że nie sposób go nie rozopznać. Znakami rozpoznawczymi jest ekspresja i liryczne, mroczne teksty. Uczeń szkoły Haliny Bednarek i Krzysztofa Słupianka*.
Na koniec dostajemy ukryty, skoczny utwór "Skaczemy", wyśmiewający obecną popkulturę.
____________________
* - Wrocławski dom kultury przy ul. Dubois.
