Na głównej stronie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów pojawił się dzisiaj komunikat pod tytułem Deutsche Bank Polska oddaje opłaty za konto. W komunikacie poinformowano o decyzji w sprawie postępowania wszczętego przeciwko Deutsche Bank w maju 2017 roku. Jak poinformował UOKiK jego wątpliwości wzbudziło to, że Deutsche Bank od 2012 roku pobierał podwyższone opłaty od konsumentów oraz uniemożliwiał im rezygnację z umowy bez kosztów.
Kilka lat temu DB zachęcał swoich potencjalnych klientów do wzięcia kredytu lub pożyczki hipotecznej na preferencyjnych (względem stawek standardowych) warunkach pod warunkiem otwarcia u nich rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego. Preferencyjne warunki oznaczały obniżenie marży kredytowej lub obniżkę marży kredytowej wraz z prowizją, co oznaczało płacenie niższych miesięcznych rat. Konsument miał do wyboru kilka rodzajów rachunków i w większości z nich miesięczna opłata za prowadzenie wynosiła 0 zł. Otwarcie rachunku było według DB jedną z form zabezpieczenia przyznanego kredytu, którego ustanowienie następowało poprzez udzielenie bankowi pełnomocnictwa do powiązanego rachunku. DB oczywiście nie zmuszał konsumentów do otwarcia rachunku, jednak powiązanie przyznanego kredytu z rachunkiem w innym banku oznaczało brak preferencyjnych warunków. Po kliku latach DB podwyższył opłaty za prowadzenie rachunków. W zależności od rodzaju konta podwyżki te wynosiły (jak można przeczytać w uzasadnieniu decyzji UOKiKu) od 4 do 12 zł miesięcznie. Konsumenci, którzy nie godzili się na wyższe opłaty narażali się na podwyższenie oprocentowania kredytu, gdyż takie skutki niosła za sobą likwidacja rachunku w DB i co za tym idzie powiązanie kredytu z rachunkiem w innym banku. Natomiast przekształcenie rachunku w DB (bank dawał taką możliwość) na inny wiązało się z innymi kosztami na przykład opłatą za aneks do umowy.
Po dokładnym zbadaniu sprawy, wymianie pism pomiędzy UOKK i DB, urząd wydał dzisiaj (9 sierpnia 2018) decyzję. Na jej mocy Deutsche Bank ma zrekompensować konsumentom poniesione straty to znaczy zwrócić zwiększone koszty prowadzenia rachunków. Jednocześnie dostosowanie się DB do decyzji oznacza, że DB uniknie kary finansowej od UOKiKu.
Decyzja UOKiKu jest dowodem na to w jak beznadziejnej sytuacji jest konsument wobec banku. Właściwie Deutsche Bank wychodzi ze sprawy całkowicie bez szwanku, a nawet nieco zarobiony. Bo co oznacza decyzja UOKiKu? Tylko tyle, że DB musi zwrócić oszukanym konsumentom niesłusznie pobrane zwiększone opłaty. Co więcej to konsument sam musi poprosić bank o taki zwrot. Co prawda DB został w decyzji zobowiązany do poinformowania wszystkich kredytobiorców o przysługujących im, w związku z decyzją, prawach oraz informowania UOKiKu, w kreślonych w decyzji terminach, o wywiązywaniu się z postanowień decyzji, ale jak zawsze w takiej sytuacji część konsumentów zwrotu nie otrzyma. Różne będą tego powody - niedoinformowanie, zapomnienie, niewystarczająca wiedza jak taką sprawę załatwić, czy zwykłe lenistwo. Dalej, decyzja UOKiKu sankcjonuje fakt, że DB przez kilka lat dysponował (zarabiał) niesłusznie pobranymi od konsumentów środkami. Decyzja UOKiKu jest bowiem taka jakby jego urzędnicy nigdy nie słyszeli o czymś takim jak wartość pieniądza w czasie. O dotkliwej karze finansowej , która mogłaby odstraszać banki przed kolejnymi podobnymi działaniami w decyzji UOKiKu nie ma nawet śladu. Jeżeli jedyną konsekwencją dla banku, który w taki sposób, bez skrupułów wykorzystując dominującą pozycję, okrada swoich klientów, ma być zwrot niesłusznie zagarniętych pieniędzy, do tego z pewnością nie wszystkich i bez uwzględnienia ich wartości w czasie to dla kolejnych tego typu oszukańczych praktyk droga stoi otworem. Nie ryzykują przecież niczym, a nawet wychodzą mniej lub więcej zarobione. Zarabiają również urzędnicy UOKiK oraz ich doradcy, powołani biegli itd.
