Zdecydowanie nie jestem denialistą klimatycznym. Tym niemniej, jak słyszę o niektórych inicjatywach politycznych to osobiście zaczynam puszczać CO2 uszami (i nie tylko). Stąd ta inicjatywa.
Zdecydowanie nie jestem denialistą klimatycznym. Tym niemniej, jak słyszę o niektórych inicjatywach politycznych to osobiście zaczynam puszczać CO2 uszami (i nie tylko).
Kilka, z wielu działań, które powodują u mnie taki stan to np: zastąpienie atomu gazem, czy wyprowadzenie wysokoemisyjnej produkcji z Europy do krajów, gdzie emisja będzie jeszcze wyższa.
Ostatnio głośno o inicjatywie prezydenta Warszawy, który naszą stolicę zapisał do klubu miast chcących być liderami w ograniczeniu emisji. Idea może i szczytna i jest tam co najmniej jeden sensowny punkt ( wydłużenie czasu funkcjonowania sprzętów AGD). Tym niemniej jestem ciekaw jak wygląda ekologiczność naszych polityków. Innymi słowy który z nich ściemnia w sprawach ekologii, a który coś chce realnie zrobić.
Oczywiście nie da się robić polityki bez emitowania CO2. I w dużej mierze zależy to od zajmowanego stanowiska. Nikt nie powinien mieć pretensji do głowy państwa, że leci państwowym samolotem na spotkanie międzynarodowe, bo tego wymaga jego funkcja. Z drugiej strony znam przypadek, kiedy ambasador Norwegii jeździł do Łodzi na konferencje pociągiem a nie samochodem, bo było taniej i bardziej ekologicznie. I korona mu z głowy nie spadła.
Dlatego rzucam tutaj apel do zapaleńców, aktywistów i wszelkiej maści organizacji pro i antyekologicznych.
Wylicz ślad węglowy swojego polityka.
Prześwietl go, czy do biura jeździ rowerem, czy służbowym samochodem. Czy żywi się marchewką czy raczej stekiem argentyńskim. I co najważniejsze, czy jest warty swojej emisji CO2.
Wylicz ślad węglowy - w końcu idą wybory.
