Mniej więcej dziesięć lat temu oglądałem w telewizji film, którego tytułu niestety już nie pomnę. Ale do dzisiaj pamiętam jego fabułę. Dużo mówiącą o zmianach obyczajowych cywilizacji Zachodu i przez to ważną.
Film zrobili Anglicy. Jego bohaterem był muzyk rockowy. Młody człowiek jeszcze przed trzydziestką, któremu udało się wejść na szczyty sławy i który jest idolem głównie młodych dziewcząt, w tym także dorastających dziewczynek, których sporo się wokół niego kręci.
Jedna z nich podrywa go w sposób więcej niż konsekwentny. Wie, czego chce i szybko osiąga swój cel. Także dlatego, że jest atrakcyjniejsza od innych. Prawdziwa piękność. Ma figurę, wzrost i ciało, o jakim mogłyby pomarzyć niektóre aktorki i modelki. Piękność zawsze kojarzona jest z młodością. W towarzystwie młodych dziewcząt poczucie wartości mężczyzny zwyżkuje. Im młodsza buzia, tym lepszy nastrój i większa zawiść konkurentów, co zawsze jest nieomylną oznaką życiowych sukcesów. Wspomniana piękność wpisuje się w ten schemat. Staje się kochanką gwiazdora, o którego romansach rozpisują się brukowce.
Stanowią parę doskonałą.
Jak już napisałem, nie pamiętam tytułu filmu, ani jak się nazywał jego bohater. Powiedzmy, że nazywał się Mike, a jego młodziutka kochanka Jane. Jane okłamuje Mike'a. Mówi mu, że ma 16 lat. Jest więc w wieku, w którym może wejść w związek ze starszym od siebie facetem. Początkowo Mike ma obawy. Z Jane wyłazi niekiedy skrajny infantylizm. Jeden z przyjaciół ostrzega go, „uważaj, możesz wpakować się w tarapaty”, ale Mike nie potrafi oprzeć się sile erotycznego przyciągania.
Jane podoba mu się naprawdę.
I tu zaczyna się dramat. Na pierwszy rzut oka Mike jest cynikiem. Przypomina trochę Davida Hemmingsa z „Blow Up”, ale jest to tylko maska, pod którą kryje się twarz niepewnego siebie, młodego człowieka. On też czeka na swoją wielką miłość. Jest zauroczony Jane. Pokazuje się w jej towarzystwie w znanych lokalach i ma nawet poważne zamiary.
Ale nie wie, że tego dnia, kiedy poszedł z nią po raz pierwszy łóżka, Jane skończyła 13 lat. Nie ma też pojęcia, że środowisku, w którym się obraca, jej szkolne koleżanki, w tym wieku co ona, rywalizują między sobą w podrywaniu facetów.
Tak wchodzą w dorosłość. Nie wskutek gwałtu, szantażu albo prostytucji, tylko po swojemu - kierując się dziecinnymi wyobrażeniami na temat świata dorosłych. Są wyrośnięte, malują się, kupują sobie sexy ciuchy. Na jednym z pierwszych ujęć filmu widzimy, jak koleżanka Jane jadąc autostopem uwodzi kierowcę ciężarówki. Dorodna blondynka kusi go. Bawi ją podniecenie czterdziestolatka, zapewne ojca rodziny. Kiedy podciąga spódniczkę i przekłada nogę na nogę, dochodzi niemal do wypadku na autostradzie. Jego głodny wzrok nie może oderwać się od zarysu jej krągłych piersi pod obcisłym sweterkiem.
Po przyjeździe do Londynu uśmiecha się do niego i podciąga sweterek, pod którym nie ma stanika. Potem kochają się w kabinie ciężarówki. Kierowca nie zdaje sobie nawet sprawy, że przespał się z trzynastolatką.
W podobnej sytuacji jest Mike. Z tym że Mike jest gwiazdą muzyki, a Jane najskuteczniejszą podrywaczką w szkole. Jej koleżanki są pod wrażeniem. Dla nich gwiazdą jest ona. Udało jej się omotać kogoś, o kim piszą wszystkie gazety. Gazety donoszą także o jego nowym romansie. Szkoła trzęsie się od plotek, które docierają w końcu do nauczycieli. Wybucha skandal. Cały świat dowiaduje się o tym, o czym Mike nie miał zielonego pojęcia.
Że zgwałcił trzynastolatkę.
Bo tak zeznaje przed prokuratorem Jane. Że Mike ją zgwałcił. Najpierw spoił ją whisky, wypalił z nią jointa i potem zaciągnął do łóżka w stanie upojenia alkoholowego.
Jane znowu kłamie. Ale tym razem nie z własnej woli, tylko pod wpływem nacisków dobrze usytuowanych rodziców. Papa adwokat chce uniknąć skandalu i dla niego winien może być tylko Mike. Jane jest rozdarta. Mike jest dla niej nadal księciem z bajki i w jej uczuciach nic się nie zmieniło.
W jakimś momencie buntuje się przeciwko despotycznej matce i odwołuje zeznania. Potwierdza wersję Mike’a, że spędziła z nim noc z nieprzymuszonej woli. To są chyba najlepsze sceny w tym filmie. Szamotanina dziecka przymuszanego do udziału w grze, w którą gra się w świecie dorosłych i w której kłamstwo zawsze jest użyteczniejsze od prawdy.
Naciski na Jane wywiera także jej nauczyciel, czy też nauczycielka, która walczy z zepsuciem młodzieży. Dla niej też będzie lepiej, jeśli rola diabła przypadnie wyzutemu z moralności Mike’owi. W tym przekonaniu utwierdzają ją hałaśliwe nagłówki kolorowych magazynów. Lęki, kłamstwa i interesy przesądzają o losie niegdyś podziwianej, a teraz opluwanej przez wszystkich gwiazdy muzyki rockowej.
Jane znowu zmienia zeznania, nie ma wyjścia. Jest tylko trzynastoletnim dzieckiem, które musi ugiąć się pod naciskami dorosłych. Mike musi odbyć karę w więzieniu. Jego kariera jest złamana. Jest ofiarą hipokryzji świata dorosłych, który nie może obyć się bez kozła ofiarnego, żeby ocalić wiarę w swoje kłamstwa.
Wątpliwości ogarniają na koniec jedynie nauczycielkę. Przypadkowo dociera do niej, co wyprawiają jej „niewinne” uczennice. Przyłapuje je na zabawie w seks w szkolnej szatni. Widok jest szokujący, ponieważ wyrośnięte pannice bawią się z rówieśnikami, trzynastoletnimi chłopcami przed mutacją. A ci jak wiadomo później wchodzą w wiek dojrzewania i przez to wyglądają rzeczywiście niewinnie.
O rozrywkach młodzieży w szatni po lekcjach wiedzą wszyscy koledzy nauczycielki od dawna. „Nic nie da się zrobić”, tłumaczy jeden z nich. „Prawo jest bezradne. Seks z nieletnimi karalny jest tylko w przypadku, jeśli biorą w nim udział osoby dorosłe. Jeśli robią to dzieci, najlepiej udawać, że się nic nie widzi”.
Inne tematy w dziale Kultura
