Żeby sprostował dezinformacje Wyborczej i na ziemię sprowadził Dębskiego robiącego teatr po zakończeniu konferencji prasowej? Zostawmy żarty. Dziesięciominutowa obecność na wizji miała przyciągnąć widzów do seansu nienawiści zaplanowanego w drugiej, znacznie dłuższej części audycji "Minęła dwudziesta". Chodziło o to, by Emmanuel Goldstein był na wizji i nic poza tym. Rolą Resortowego było gadanie Wyborczą choćby bez składu i ładu, ale gęsto z powtórzeniami, by utrwalić kłamstwa, by nie przecisnęły się wyjaśnienia Ministra. Do prowadzenia właściwej, drugiej części audycji Resortowi czyli Radzieccy znaleźli Szczekaczkę przebijającą Olejnik, Kraśkę i Lisa razem wziętych. Na przeciwko poczciwego Piechy z Prawa i Sprawiedliwości i jakiegoś starszego pana z SP siadło czterech:
Artur Dębski
W 2011 Prokuratura Rejonowa w Pruszkowie przedstawiła mu zarzut złamania ustawy o własności przemysłowej, co miało związek z zabezpieczeniem przez funkcjonariuszy policji w kilka miesięcy wcześniej podrabianych towarów o wartości 3,5 mln zł w firmie Portfex, której był wówczas współwłaścicielem. W tymże roku zaczęły się jego kontakty z byłymi funkcjonariuszami WSI. W Sejmie obecnej kadencji ma wgląd w informacje ściśle tajne i kontroluje służby specjalne!
Marek Sawicki
Jako minister zajmował się funduszami unijnymi.
Jego żona miała firmę, która z funduszy unijnych mogła korzystać. Został odwołany po upublicznieniu
taśm z zarzutamib. szef Agencji Rynku Rolnego Władysława Łukasika: powoływanie nowych, niepotrzebnych spółek i transferowanie do nich pieniędzy, wymyślanie kosztownych przedsięwzięć (np. budowy biurowca w Warszawie), zatrudnianie "słupów", wyjazdy na koszt podatnika.
Adam Szejnfeld
Odsunięty z Ministerstwa Gospodarki w związku z aferą hazardową.
Jeden taki młody, gładki w okularach z SLD
Zarówno człowiek, jak i lista afer nieznana, ale skoro jest w SLD...
Wymieniona czwórka wraz z prowadzącą Szczekaczką szczekaniem, ujadaniem, wyciem i skomleniem zgodnie z partyturą Wyborczej wypełniła czas seansu, podgrzewając emocje do czerwoności. Gdyby pod ręką znalazł się Emmanuel Goldstein, zostałby pewnie zlinczowany. Robili to na zimno z rozdzielonymi rolami, pilnując by wszystkie insynuacje zostały dostatecznie wiele razy powtórzone. Piecha i człowiek z SP próbowali coś powiedzieć, skoro formuła seansu dopuszczała, ale mało prawdopodobne by trafili do odbiorców nieśledzących programu zbyt uważnie, czyli przytłaczającej większości. Potrzebna była sama ich obecność podobnie jak w pierwszej części Macierewicza, ale nie po to by pokazać milionowej widowni obiekt seansu nienawiści. Tym razem chodziło o uwiarygodnienie ujadania pozostałych. Nie trzasnęli pięścią w stół, nie wyszli ze studia, coś mówili, ale nie wiadomo co, miny mieli dość głupie, to znaczy, że coś było na rzeczy w ujadaniu - myśli odbiorca.
Wcześniejszy teatr Dębskiego, kilkakrotne powtarzanie „jak pan się czuje będąc współodpowiedzialnym za śmierć polskich żołnierzy w Afganistanie”i niereagowanie na rzeczowe odpowiedzi Ministra to
klasyczna produkcja zdarzenia pod przekaz telewizyjny. Ktoś powinien to monitorować! Pod przekaz telewizyjny produkowane są wszystkie niemal działania Tuska i Komorowskiego, ubeckie prowokacje na marszach niepodległości, wystąpienia w miejscach publicznych, wizyty gospodarcze i narady BBN. Czasami wciąga się ludzi nieświadomych udziału w inscenizacji, by wyglądało naturalnie, jak na przykład w nieskończoność przywoływana sytuacja "spieprzaj dziadu", w której Kaczyński zniecierpliwił się przeciągającą się utarczką słowną z po chamsku atakującym go lumpem, który błędnie sądził, że rozmawia z kimś rządzących Polską. Ktoś tam tego nieszczęśnika nakręcił. Bywa, że ustawka kończy się kompromitacją np. słynnym pytaniem "jak żyć". Najczęściej jednak do produkcji wykorzystuje się aktorów i statystów. Do ról pierwszych garną się ci, co najmniej mają do stracenia, jak Dębski, Palikot, Kalisz i im podobni.
To dla nich szansa na zaistnienie i zademonstrowanie pełnego oddania pozostającym w cieniu rozgrywającym.
W tym przypadku produkcja była wyjątkowo kiepska i kiepski był główny aktor, Dębski, a jednak poszli na to. No cóż,
tak oceniają swoich odbiorców...
Elity III RP realizują dobrowolnie, a nawet z entuzjazmem, te same cele polityczne, które w PRLu musiały mieć ochronę armii czerwonej, aparatu partyjnego, milicji, SB i WSW, potężnej sieci tajnych współpracowników. Elity III RP realizują dobrowolnie, a nawet z entuzjazmem, cele polityczne agresywnego imperializmu Kremla bez wsparcia rozbudowanego do przecinków w zdaniach aparatu cenzorskiego. Elity III RP nienawidzą elit przeciwstawiających się im tak samo jak pryszczaci w czasach stalinowskich nienawidzili żołnierzy wyklętych.
Elity III RP realizują dobrowolnie, a nawet z entuzjazmem, te same cele polityczne co PRL znacznie lepiej. W PRLu nie stawiano pomników hordom bolszewickim z 1920 roku, ze szkół nie rugowano Mickiewicza, pod koniec nie wsadzano do więzienia na 8 miesięcy kogoś kto powiedział, że rządzący są głupi, nie prowadzono frontalnej wojny z polską tradycją i Kościołem, nie zwalczano w sposób jawny tego wszystkiego co buduje poczucie tożsamości narodowej i co daje poczucie dumy Polakom, nie niszczono na taką skalę oświaty i kultury. Nie zlikwidowano polskiego wojska.
Podobnie jak dzisiaj starano się przykrywać wasalne relacje, uzależnienie i wyzysk, dobrosąsiedzkimi relacjami, sympatią do Rosji, słowiańską wspólnotą. Łatwiej było ukryć uprzywilejowanie, korupcję i inne właściwe dla systemu neokolonialnego patologie, ale też możliwości w tym względzie z powodu organicznej niewydolności systemu były bardzo ograniczone.
W żadnym momencie, nawet w czasie stalinowskiej nocy, nie odważono się zabić, w biały dzień, zbiorowo, na oczach całego świata, przywódców tych, którzy na to wszystko się nie godzą. "Nic się nie stało" w chwilę po tragedii smoleńskiej usłyszały elity III RP od swojego najwyższego kapłana.
Dlaczego tak się porobiło?
"Budowa państwa opartego na aparacie wywodzącym się z PZPR i SB była możliwa tylko pod warunkiem stworzenia gigantycznego systemu kłamstwa. Kłamstwa, w którym agenci komunistycznej bezpieki są bohaterami opozycji, partyjni nadzorcy i niszczyciele polskiej nauki – wybitnymi twórcami, a zwykli tchórze i złodzieje – moralnymi autorytetami" (Antoni Macierewicz - "Najdłuższa walka nowoczesnej Europy")
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
