Nie było mnie kilka dni i nie śledziłem tego co dzieje się w publicznej mozaice. Po powrocie włączyłem jednak telewizor i tradycyjnie wylała się na mnie codzienna dawka hipokryzji, cynizmu i pogardy.
Jakże żal dziś tych szczerych odruchów ludzkiego współczucia kiedy politycy lewicy przy zgodnym wtórze platformerskiej opozycji wspierali pielęgniarki okupujące kancelarię Kaczyńskiego i koczujące w „białym miasteczku”. Termosy z herbatą, kanapki, ciepłe rajtuzy. Ech, łza się w oku kręci, jak bardzo ciążył na sercu los niesprawiedliwie wynagradzanych przez państwo pielęgniarek które na co dzień realizują przecież konstytucyjne obowiązki państwa: opiekują się chorymi i niepełnosprawnymi Polakami.
Udało się! Zwyciężyliśmy! - znienawidzona IV RP uległa pod presją ludzi czystego serca i kilka miesięcy później lekarze i pielęgniarki zarabiali już 30 – 40 % więcej. Nie wiem czy poza zarobkami prezesów Spółek Skarbu Państwa jakakolwiek grupa zawodowa w Polsce dostała od 25 lat podwyżkę pensji i przeszło jedną trzecią.
Ale dość tej rzewnej historii. Po powrocie z wyjazdu od swoich bliskich i znajomych którzy obligatoryjnie głosują zawsze na tych samych, dowiedziałem się że roszczeniowi rodzice niepełnosprawnych dzieci chcą wyłudzić od państwa pieniądze. A kropkę nad „i” postawił szef sejmowej komisji obrony narodowej Stefan Niesiołowski który uznał że to polityczna hucpa za zasłoną niepełnosprawnych dzieci. (swoją drogą od lat trudno mi zrozumieć jakim trzeba być cynikiem żeby prowadzić politykę zasłaniając się nieszczęsnym Stefanem Niesiołowskim).
Dość tego socjalizmu! Te niepełnosprawne dzieci, niewiele często rozumiejące ale utrapione emocjami swoich rozżalonych rodziców, i wspierające ich jak tylko potrafią, to przecież tacy sami pacjenci – tacy sami chorzy i potrzebujący Polacy jak ci którymi zajmują się – tak kiepsko niegdyś wynagradzane pielęgniarki. Co więcej – to też ludzie chorzy – którym państwo zgodnie z konstytucją ma obowiązek zapewnić opiekę.
Ani grosza tym rodzicom! - żadnych zasiłków – niech każdemu z tych dzieci całodobową opiekę w domu lub w specjalistycznym ośrodku zapewnią pielęgniarki i lekarze. A rodzice niech idą do pracy. Niech zarabiają na wzrost PKB i zasoby wspólnego publicznego koszyka.
Panie premierze – nie musi Pan płacić Rodzicom – ale ma Pan obowiązek zapewnić pełną opiekę ich chorym dzieciom. Niech więc Pan wybierze sam – pensja dla pielęgniarki czy minimalna płaca dla opiekuna rodzinnego.
Inne tematy w dziale Polityka
