Pani Ania, dawniej czonkini rady redakcji gazetki Washington Compost, obecnie professoressa czegoś tam, szefuje jakiejś tam organizacji mającej walczyć z „fake news”, czyli fałszywymi wiadomościami rozpowszechnianymi w internecie, które rzekomo zagrażają demokracji a na prawdę – mającej walczyć z alternatywnymi mediami w internecie które najzupełniej realnie odbierają monopol informacyjny temu co po angielsku nazywa się „legacy media” – czyli tradycyjnej prasie papierowej kontrolowanej przez kilka koncernów jak New York Times czy Washington Compost własnie.
Jako etatowy zwalczacz fake news Pani Ania grzmi na łamach legacy media, że:
Anarchia informacyjna w internecie pożre nas wszystkich. Potrzebujemy prawnych regulacji bez cenzury
co w tłumaczeniu na język polski oznacza:
Nie może być tak, żeby każdy mógł publikować to co chce bez naszej, tradycyjnych merdiów, zgody. Potrzebujemy cenzury, takiej w której My, tradycyjne merdia, oraz ja, Anna Applebaum, będziemy mieli narzędzia do administracyjnego niszczenia konkurencji dla Washington Compost, Guardiana, The Economist i tak dalej.
A jak w praktyce wygląda fake news?
Otóż w światku dziennikarskim miał miejsce właśnie wielki skandal, którego centrum stanowiła gazetka Pani Ani, czyli Washington Compost. W Polsce oczywiście merdia takie jak Rzepa czy Gazwyb sprawę całkowicie przemilczały wybierając Totschweige aby czytelników nie narażać na zderzenie z politycznie niepoprawną rzeczywistością, która mogłaby w nich zasiać wątpliwości co do merdiów nieomylności. A było to tak:
Gazetka Washington Compost opublikowała politycznie słuszne i biegnące „po linii” wypracowanie jakiejś Pani Korsha Wilson. Tekst był o Murzynach, którzy dawniej mieli swoje farmy a teraz je z różnych powodów tracą. Ot standardowy produkcyjniak potępiający rasizm i wzywający do dalszej intensyfikacji walki o równouprawnienie.
Mniejsza o to co w tym artykule było, nie będziemy tego omawiać, każdy może przeczytać sam, ważne co nastąpiło po publikacji: Jacyś dociekliwi zaczęli sprawdzać fakty w nim opisane i wyciągać, jeden po drugim, błędy i przeinaczenia. W końcu okazało się, że jest ich tyle, że nie dało się sprawy zamieść pod dywan i Washington Compost musiał opublikować sprostowanie. Sprostowanie poszło na głównej stronie, ale brakło miejsca więc kontynuowano w środku numeru. Było tak długie, że chyba prościej byłoby napisać wprost: Artykuł jaki opublikowaliśmy opierał się na historii zmyślonej, zamiast bawić się w wymienianie punkt po punkcie co w historii jest nieprawdą.
O czym to świadczy? Ano kontrola faktów jaka powinna być dokonana w redakcji przed publikacją była fikcją. Dawniej podobny, nawet jeszcze większy skandal, miał miejsce w New York Times, kiedy okazało się, że jeden z redaktorów pisywał przez całe lata teksty na podstawie zmyśleń.
Jako się rzekło – w Polsce Rzepa i Gazwyb sprawę wyniośle przemilczały. Ale w merdiach amerykańskich była głośna – merdia przez jakiś czas mówiły o niej na okrągło, na przykład New York Post, Fox News, Washington Examiner i inni – a Washington Compost świecił oczami. Niestety – na pytanie Jak to było możliwe, że nikt się nie zorientował przed publikacją – nie raczyli udzielić odpowiedzi.
(Zorientowaliśmy się, że oryginalny artykuł w Washington Compost może być dla Państwa płatny. Kto nie może go przeczytać, ten znajdzie szczegółowe omówienie sprawy w pozostałych merdiach do których linki podaliśmy).
W związku z tym mamy do Pani Ani pytanie.
Skoro Pani tak bohatersko walczy z fałszywymi doniesieniami w merdiach to pewnie powie nam Pani – jaką karę proponuje Pani dla Washington Compost? Gdy podobna historia miała miejsce lata temu w New York Times to dziennikarzyna wyleciał z pracy. Gdy BBC opublikowało fałszywe wiadomości – to dostało za to karę finansową. Jakie – Pani zdaniem – konsekwencje powinna ponieść gazetka Washington Compost? Ile powinna wynosić kara i kto powinien wylecieć z pracy?
Komentarze