Chętnie pomogę, jeśli ktoś potrzebuje pomocy. Nie jest dla mnie ważne, czy jest czy też nie jest alkoholikiem. Niby w czym alkoholik jest lepszy od pierwszego lepszego człowieka na ulicy?
Nie pomogę jednak zawsze i za wszelką cenę. Jest taka zasada ratownictwa medycznego: najpierw zadbaj o swoje bezpieczeństwo. We Wspólnocie nauczyłem się dbać również o siebie. Nauczyłem się również tego, że szczególnie alkoholikom nie warto pomagać za wszelką cenę.
Mam na przykład taką znajomą, która po każdym zapiciu twierdzi, iż wolno jej, bo jest alkoholiczką. Zapicie jest wliczone w chorobę, nic przecież się nie stało.
Otóż - właśnie stało się, bo trzeźwienie nie polega na tym, że idzie się na terapię, chodzi na mityngi, a przede wszystkim nie pije. Wielu znajomych ze Wspólnoty powiada, że podczas początków trzeźwienia zamiast pijanego s….syna byli trzeźwymi s….synami.
Dlatego też - nie pomagam wszystkim i za wszelką cenę. A Wspólnocie dam tyle, ile potrzeba, ale nie będę się poświęcać. Mam wiele innych osób, które na to zasługują. To oni chciałbym, żeby mi wybaczyli. To oni, chciałbym, aby byli szczęśliwi. Na mityngu spędzam dwie godziny. Często godzinę. Z nimi jestem cały pozostały czas.
Codziennie napiszę kilka słów medytacji, otuchy lub rozważań dla siebie i tych, którzy chcą i będą chcieć czytać. W 2024 będę korzystać z książki „ Escape to Joy: 365 Meditations on Love, Fear & the Art of Living”, wydaną przez Geeko Publishing.
Piszę swoje refleksje, przemyślenia, co czuję - bez poprawiania, korekty, zastanawiania. Dzielę się doświadczeniem, siłą i nadzieją.
Jak na mityngach AA.
Jeśli znasz kogoś, kto ma trudność z czytaniem, a uważasz, że to, co piszę może pomóc - notki są dostępne w formie materiału w serwisie YouTube (link do konkretnego dnia pod notką).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
