Niniejszy felieton będzie długi, składający się z trzech części, zupełnie jak Galia u Cezara (przepraszam za to pretensjonalne skojarzenie, ale jestem pewny, że każdy łże-wykształciuch w mig pojmie, o co chodzi). W części pierwszej będzie bardzo osobiste wyznanie. Część druga stanowić będzie kompilację cytatów, nawiązującą do tytułu tego wpisu. W trzeciej części zawarty zostanie stary kawał. W zakończeniu nastąpi, zgodnie z prawami narracji, połączenie wszystkich tych trzech wątków.
Część pierwsza: wyznanie osobiste
Jednak jestem masochistą. Do niedawna miałem jeszcze nadzieję, że ta perwersja jest mi obca, ale dzisiaj muszę dokonać, jak to się teraz mówi, coming-outu.
Oto spędziłem ostatnio kilka dni w Warszawie. Na ulicach: wiosna wybucha z rozkoszną bezczelnością, pełną słońca, radości i pięknych dziewczyn. A ja: siedzę w pokoju, otoczony Gazetami Najgłupszymi, w jakie (jak zawsze to robię) zaopatrzyłem się już na Okęciu, i niewrażliwy na rozkosze mojego Miasta, pochłaniam z wypiekami teksty. I im większy idiotyzm - tym większa we mnie satysfakcja; im dziksze kretyństwo - tym wyraźniejsze drżenie duszy; im paskudniejsza brednia - tym wyższe u mnie ukontentowanie.
Przyjaciele kuszą biesiadami, dalsza i bliższa rodzina domaga się należnych jej względów, nowe knajpy przy których moja Florencja jest kulinarną pustynią zalecają się swymi specjałami - a ja czytam i drżę z podniecenia... I, daję słowo, żaden Playboy, ale...
...No właśnie, jakie to pisma - okaże się w części drugiej. Zamieszczam w niej wybór krótkich cytatów z jednego tylko weekendu (plus poniedziałku), z nazwiskami autorów. Tytuły gazet proszę już sobie dopowiedzieć samemu.
Część druga: wycinki
* „U zarania III RP Michnik i jego ideowi kompani usiłowali za wszelką cenę nie dopuścić do powstania w Polsce demokracji...” (Jacek Kwieciński)
* „Europę zadepczą muzułmanie. To nie tylko kwestia demografii, czyli ilościowych aspektów masowej imigracji ludów Islamu do Europy, lecz i kwestia jakościowego traktowania tych przybyszów (winienem raczej napisać: agresorów)” (Waldemar Łysiak).
* “Nie zdziwmy się więc, jeśli za rok, dwa ujrzymy wychowawczynie przedszkolne na Paradzie Równości. Na jednej platformie z półnagimi góralami” (Robert Mazurek).
* „Niemcy są zażenowane, niemal zawstydzone faktem posiadania swego Papieża” (Jacek Kwieciński; uwaga: naprawdę nie zmieniłem stylistyki tego zdania, przyp. WS).
* „Coraz większą liczbę Europejczyków gnębi strach, odkąd podano (2006), że w Szkocji nie wolno używać słów „mama” i „tata”, bo to obraża środowiska lesbogejowskie” (Waldemar Łysiak).
* „Na przykład, czy pani Róża Thum, która na czele szumańskiego komsomołu próbuje zapędzać nadwiślańskich Irokezów do Eurosojuza, niczym wieprzki do zagrody, gotowa byłaby - już nie tam oddać życie za Unię Europejską, bo wiadomo, że nie - ale przynajmniej stręczyć nam Eurosojuz za własne pieniądze, a nie za brukselski jurgielt?” (Stanisław Michalkiewicz).
* „Walenty Majdański już przed siedemdziesięciu laty profetycznie zauważył związek między cywilizacją konsumpcji, ‘kulturą’ śmierci a adoracją zwierząt” (Jan Maria Jackowski).
* „Ateistka A. Holland, pełna niechęci do katolicyzmu, bez skrupułów sięgnęła po temat heroicznej śmierci księdza Jerzego Popiełuszki, głównie dla celów komercyjnych” (Jerzy Robert Nowak).
* „Jak ujawnił „Dziennik”, w odpowiedzi na przygotowany przez europejskie gestapo raport zawierający miażdżącą ocenę Polski jako kraju opanowanego przez „nacjonal-katolickich bolszewików”, z sadystycznym zapamiętaniem gwałcących prawa człowieka, zwłaszcza konfidentów i pederastów, Aleksander Kwaśniewski jednym susem stanie w pierwszym szeregu Ruchu Obrony Praw Człowieka” (Stanisław Michalkiewicz).
* „Potrzebna jest ofensywa - tzn. inicjatywa Sejmu, by oczyścić media należące do społeczeństwa a zaludnione przez dawnych lokajów komunizmu i postkomunizmu. Inicjatywa analogiczna, w pewnym sensie, do tej w sprawie nazewnictwa ulic” (Piotr Skórzyński).
* „Nie sądzę, by rozbiórka Pałacu Stalina przyniosła jakiekolwiek straty. Wystarczyłoby sprzedać każdemu postkomuniście jedną cegłę z Pałacu na pamiątkę. Kupiłby z pocałowaniem ręki. Chyba 10 zł to nie byłaby wygórowana cena? Czy za 10 mln nie da się tego wyburzyć?” (Piotr Szubarczyk, IPN Gdańsk).
* „Dyktaturę to ja popieram, ale dyktaturę porządku; dyktaturę, gdzie suweren będzie politycznym odpowiednikiem Boga, a nie dyktaturę jakobinizmu, gdzie władza pochodzi z jakiejś zakichanej umowy społecznej” (Adam Wielomski).
* „Jan Paweł II jest wdzięcznym tematem kpin i szyderstw w Niemczech od chwili jego wyboru na papieża. Niemcy go nie lubili, bo był Polakiem” (Krystyna Grzybowska).
* „Jak wytłumaczyć cudzoziemcowi, że gdyby się na kopach wyniosło przez drzwi wschodnie komunę po 1989 roku, a przez drzwi zachodnie różowych tolerastów - to salonowe ścierwo nie panoszyłoby się u steru całe półtorej dekady, robiąc ludziom wodę z mózgu, a krajowi dobrobyt sfory spec-służb z morza nędzy pchającej rzesze obywateli ku emigracji bądź wegetacji” (Waldemar Łysiak).
* „Nie trzeba dodawać, że ewentualna eurokonstytucja, zastępująca dotychczasową UE jako związek suwerennych (przynajmniej na papierze) państw jednym już tylko państwem związkowym, to szczyt marzeń dwóch strategicznych partnerów, naszych współczesnych mocarstw ościennych Niemiec i Rosji” (Marian Miszalski).
* „Przywódcą inteligencji zostanie więc typowy hipokryta, człowiek którego oszukali Bush, Miller i Dukaczewski, czyli obrońca kapitalizmu politycznego Aleksander i Jolanta Kwaśniewski [tak w oryginale - WS]. Zanim do tego dojdzie, inteligenckie elity za pomocą swoich organów prasowych, radiowych i telewizyjnych nasilą wycie przechodzące w skowyt, by zohydzić Polskę współczesną” (Marek Król).
Część trzecia: stary kawał
Dawid i Samuel byli najbliższymi przyjaciółmi z podwórka, ale wojna ich rozdzieliła: rodzinie Dawida udało się wyjechać do Kanady tuż przed wojną, a Samuel jakoś przeżył okupację i został w PRL pracownikiem centrali handlu zagranicznego.
Gdzieś w drugiej połowie lat 50-tych pojechał w podróż służbową do Kanady i przy okazji postanowił odwiedzić swojego dawnego przyjaciela.Dawid w międzyczasie został multi-milionerem, właścicielem wielkiej firmy. Przyjął Samuela wylewnie w swoim gabinecie: tam - piękna sekretarka, fotele skórzane, gabinet wielki jak sala gimnastyczna, widok z okien na całe Toronto.
Tylko jedno Samuela niemile zdziwiło: za biurkiem Dawida wisiały duże portrety Gomułki i Cyrankiewicza. Więc po trzeciej whisky wziął się na śmiałość i pyta: „Słuchaj, a dlaczego ty trzymasz portrety tych sk***synów? My w naszych biurach w Polsce musimy, ale ty tutaj, w wolnym świecie?”
- To proste - odpowiada Dawid. Widzisz, chociaż jest mi tu wspaniale - mam wielkie pieniądze, wspaniałą rodzinę, świetne życie - to jednak czasem ogarnia mnie tak przeraźliwa tęsknota do mojej starej Łodzi, że wydaje mi się: a, wszystko rzucam i wracam do Polski. I wtedy wystarczy, że się obrócę i spojrzę na te portrety - i od razu mi cała tęsknota przechodzi!
Zakończenie
Mimo częstych przyjazdów do Polski, czasem zdarza mi się za Krajem zatęsknić. Ale wystarczy, że pomyślę o Stanisławie Michalkiewiczu, Waldemarze Łysiaku, nie mówiąc już o Jerzym Robercie Nowaku, to – jak w przytoczonym powyżej dowcipie – tęsknię jakby trochę mniej.
Pewnie objaw kosmopolityzmu jakiegoś…
Inne tematy w dziale Polityka
