Uciekał w sposób charakterystyczny dla obcokrajowców
Sacco i Vanzetti leżący martwi w trumnach; Pogrzeb Sacco i Venzettiego namalowany przez Bena Shaana. Jeden z serii 23 obrazów z serii Pasja Sacco i Vanzettiego (1931-1932). Ten na zamieszczonym zdjęciu sugeruje żal sędziego i dwóch innych, którzy podtrzymali wyrok po latach apelacji; W rękach lilie, fałszywy gest żałoby w świetle podjętych przez nich decyzji. Symbol Chrystusa ukrzyżowanego, lilie sugerują również, że Sacco i Vanzetti są męczennikami, ukaranymi za grzechy, których nie popełnili.
Opinie były podzielone co do tego, czy Sacco i Vanzetti byli winni, czy też byli niewinnymi ofiarami systemu prawnego i niewłaściwie przeprowadzonego procesu. Niektórzy twierdzili, że Sacco był winny a Vanzetti niewinny. Wielu jednak historyków uważa, że obaj mężczyźni powinni otrzymać szansę ponownego rozpatrzenia sprawy z uwagi na istotne wady procesowe.
W 50. rocznicę śmierci w 1977 r. Gubernator Massachusetts, Michael S. Dukakis wydał proklamację stwierdzającą, że Sacco i Vanzetti nie byli traktowani sprawiedliwie.
Uciekał w sposób charakterystyczny dla obcokrajowców.
Na zdjęciu Bartolomeo Vanzetti i Nicola Sacco podczas procesu.
Sprawa rozpoczęła się 15 kwietnia 1920 roku w małym miasteczku Braintree w Massachusetts, gdy grupa pięciu bandytów napadła i zabiła kasjera i jego ochroniarza pobierających 16000 $, przeznaczonych na wypłaty pracownicze. Jak dobrzy profesjonaliści gangsterzy, zgodnie z tradycją oddalili się samochodem. Podobny napad miał miejsce kilka dni wcześniej w sąsiednim miasteczku. Trzy tygodnie później policja zatrzymała tylko dwóch ludzi: Sacco i Vanzettiego. Zostali postawieni przed sądem 31 maja 1921 roku, który 14 lipca uznał ich winnych zbrodni.
Mężczyźni zostali rozpoznani lecz podczas procedury budzącej wiele wątpliwości. Świadkowie nie byli do końca pewni swoich spostrzeżeń, ich zeznania czasami budziły rozbawienie, jak młodego człowieka, który rozpoznał Venzettiego po tym jak " biegł w sposób charakterystyczny dla obcokrajowców".
Z drugiej strony tych dwóch mężczyzn miało solidne alibi. Oskarżenie skupiło się na fakcie znalezienia przy nich w momencie aresztowania broni palnej i, że podczas początkowych zeznań oszukiwali policję. Dlaczego? Być może był to wynik słabej znajomości angielskiego? Może chcieli ukryć swoją działalność anarchistyczną? Wg ich zeznań, uważali początkowo, że zostali zatrzymani za swoje poglądy i nie zdawali sobie sprawy z ciążących na nich podejrzeń o dokonanie mordu. Sacco i Venzetti znani byli policji jako polityczni agitatorzy. Wall Street Journal tytułował swojego wstępniaka " Lenin i Trocki przybywają".
Fala protestów przetoczyła się przez kraj. 3 sierpnia 1927 r. Gubernator odmówił prawa łaski; jego komitet doradczy zgodził się z tym stanowiskiem. Rozpoczęły się demonstracje w wielu miastach na całym świecie, a bomby podkładane przez anarchistów wybuchały w Nowym Jorku i Filadelfii . Sacco i Vanzetti, nie przyznawali się do zbrodni, zostali straceni 23 sierpnia 1927 roku.
W 1971 Giuliano Montaldo ulegając anarchistycznej modzie lat siedemdziesiątych, nakręcił, nominowany do głównej nagrody w Cannes, francusko-włoski film oparty na tej historii.
