Putinizacja, zapateryzacja i berlusconizacja. Już w 2011 r?

Z bloga cynika:

Nastąpi dalsze „gorzknienie” PO i w konsekwencji wynik w wyborach nie większy niż 28 procent. Jarosław Kaczyński odejdzie z polityki w rocznicę smoleńską i stanie na czele Ruchu Smoleńskiego. PIS bez Kaczyńskiego to maksymalnie 14 %. Rozleci się SLD i zablokuje na poziomie 8 procent. I „zdechnie" to, co tak pięknie żarło czyli PJN. Jednym słowem mimo braku jakiejś wielkiej katastrofy, to nudno nie będzie.

To bardziej marzenia niż mające szansę na realizację faktyczne możliwości. Mówię ogólnie, o całości. Bo część jest jak najbardziej realna. Szczególnie jeśli chodzi o gorzknienie PO i 28-procentowy wynik wyborów. Ale odejście Kaczyńskiego z polityki (dobrowolne) jest nierealne. Palikot kalkuluje: PO - 28%, PiS - 14%, SLD - 8%. PJN "zdechnie", więc zero procent. Razem daje to 50%. Kto weźmie resztę? Zapewne Palikot. Dostanie 50% lub ciut mniej, co i tak da mu możliwość samodzielnego rządzenia krajem. Wespół ze swoim przyjacielem Bronisławem Marią Komorowskim, który aktualnie sprawuje urząd prezydenta. Tandem Komorowski-prezydent, Palikot-premier byłby dość osobliwy i groteskowy. Również groźny. Putinizacja z zapateryzacją i berluskonizacja. Czyli prowschodnia orientacja, antyklerykalizm i błazenada. Czy to nas czeka w 2011 r? Jeśli tak, to trochę za wcześnie mówić o bieżącym roku jako najgorszym od 20 lat.

Zima stulecia, siarczyste mrozy, potem katastrofa smoleńska, powodzie, prezydentura Komorowskiego, katastrofy drogowe - w Niemczech polskiego autokaru, pod Warszawą furgonetki z 18 osobami (istna rzeź), dziura Tuska, zabójstwo polityczne inpisrowane propagandą antypisowską rządzącej partii... Tak minął rok. Najgorszy od 20 lat.

Co sie wydarzy w 2011 roku? Na pewno nikt nie wie. Ale można się pokusić o pewne hipotezy.

Z pewnością Jarosław Kaczyński nie odejdzie z polityki, ani z PiSu. Nigdy. Ale w tej formule politycznej, którą stworzył nie wróżę mu sukcesu wyborczego. SLD się nie rozpadnie, a PJN nie zdechnie. A wręcz przeciwnie, wzmocnią się. Obie te partie będą beneficjentami niezadowolonego elektoratu PO. Do SLD wróci jego własny elektorat, który głosował na PO ze strachu przed niegdyś groźnym PiSem. Do PJN przejdzie wolnorynkowa i probiznesowa część wyborców, którzy dali się oszukać w 2007 roku. Platforma zdobędzie maksymalnie 30-35% głosów i będzie miała gorszy wynik niż w poprzednich wyborach. Nawet z PSL-em nie będzie w stanie utworzyć koalicji. Wtedy powstanie nowa koalicja: PJN, SLD i PSL. Premierem będzie Kluzik-Rostkowska. Będzie do zaakceptowania dla SLD, ze względu na lewicowy światopogląd jak i dla PSL, bo zachowają status qvo. Wicepremierami zostaną Pawlak i Napieralski.

Zarówno PO jaki i Prawo i Sprawiedliwość znajdą się w opozycji. Dotrze do nich wtedy sens starego polskiego porzekadła, kto korzysta kiedy dwóch się bije. Po przegranych wyborach pozycja Jarosława Kaczyńskiego w partii nie będzie zagrożona (oponenci zostali wcześniej wyeliminowani). Posłanką zostanie Marta Kaczyńska. Jej mąż mimo kandydowania nie zdobędzie mandatu. Dla wyborców PiS ma niewłaściwy światopogląd, a dla wyborców lewicy niewłaściwy szyld. Inaczej potoczą się losy byłego premiera Donalda Tuska. Po utracie władzy w Platformie ukatywni się front antytuskowy z Gowinem i Schetyną na czele. Tusk straci przywództwo w partii, a nowym szefem zostanie Schetyna, który będzie zarządzał nią po wodzowsku. Powetuje sobie wówczas wszystkie krzywdy i upokorzenia doznane od Donalda Tuska i jego przybocznych. Dwór Tuska zostanie rozbity i zmarginalizowany. Sam Tusk, wkrótce odejdzie z partii na prestiżowe stanowisko w strukturach europejskich. W najgorszym wypadku za jakiś czas zostanie eurodeputowanym i jednym z komisarzy. Jedno jest pewne - Schetyna nie pozwoli mu zostać w obawie o odrodzenie jego potęgi.