Wypuszczenie na wolność jednego porwanego żołnierza przetrzymywanego bezprawnie od pięciu lat w odosobnieniu, bez jakiegokolwiek sądu i wyroku, bez kontaktu ze światem zewnętrznym, jest moralnie równoważne z wypuszczeniem terrorystów Hamasu bezpośrednio odpowiedzialnych za śmierć niewinnych ludzi.
Absurd?
Nie według sekretarza generalnego ONZ Ban Ki Moona, który oprócz tego, że z wymiany cieszy się niezmiernie, to wzywa Izrael do uwolnienia z więzień „wszystkich Palestyńczyków, których prawa człowieka są naruszane cały czas”.
W podobnym duchu wypowiedział się dyrektor Amnesty International na Bliski Wschód i Afrykę Północną, Malcolm Smart, wyrażając radość z powodu szczęścia jakie zapanuje w wielu palestyńskich rodzinach po powrocie dawno nie widzianych bliskich, przetrzymywanych w „trudnych warunkach w izraelskich więzieniach”. No łezka w oku się kręci na myśl o radości jaka zapanuje w domu takiego Nassera Iteima, odpowiedzialnego za zamach w Netanii (30 ofiar śmiertelnych, 140 rannych), czy w ciepłym domu Jihada Irmo (porwał i zamordował izraelskiego żołnierza Nachsona Waxmana).
O radości z uwolnienia Abeda Alaziza Salaha, który własnoręcznie wyrywał wnętrzności z ciał uprowadzonych żołnierzy w Ramallah i został uwieczniony z łapami umazanymi we krwi, na tej słynnej fotografii szkoda wspominać.
Szczęściu z pewnością nie będzie końca.
W końcu mordercy przeszli przez piekło więzień syjonistycznego reżimu w których to wprawdzie mieli możliwość kształcenia się i najlepszej opieki medycznej, ale syjonistyczny cięmiężca znęcał się nad nimi psychicznie eliminując z listy kanałów telewizji kablowej dostarczającej sygnał do cel, kanały o tematyce terrorystycznej! Skandal i upodlenie!
W Gazie i Ramallah orgia radości, tysiące mieszkańców celebrują wypuszczenie na wolność swoich „bohaterów” a watażkowie i religijni liderzy zapowiadają nowe porwania, falę przemocy, aż do „ostatecznego zwycięstwa”.
