Układy dychotomiczne - cel

Analiza dychotomiczna rzeczywistości to pasjonujący temat, czasem układ dychotomiczny (dwustronny, dwuczłonowy) przechodzi w układ trychotomiczny (trójstronny, trójczłonowy).

Chyba wszystkie inne układy wielostronne można sprowadzić do postaci zbioru układów dwustronnych i ewentualnie kolejno trójstronnych.

Szeroki opis teoretyczny historyczny filozoficzny humanistyczny układów dychotomicznych przedstawiłem w mojej pracy licencjackiej, a w pracy magisterskiej uzupełniłem go w odniesienia do nauk ścisłych (obie są na moim koncie na: academia.edu).

I temat wydaje się wyczerpany, jeśli chodzi o podstawy teoretyczne metod analizy takich układów - wygląda, że zostały tylko zastosowania.

Jest to jednak wrażenie błędne, bo nauki humanistyczne zawierają wiele pojęć i treści, które trzeba by zanalizować z punktu widzenia układów dwustronnych - najlepiej korzystając z przykładów.

Za taki przykład praktyczny przyjmę związek dwóch osób: mężczyzny i kobiety (chłopaka i dziewczyny).

Pojęciem analizowanym będzie pojęcie celu.

Przede wszystkim są to dwie osoby, więc są to dwa różne cele (dychotomia celów), które muszą być zgrane ze sobą (wyczucie), nie mówię uzgodnione ze sobą (rozmowa), może nawet podporządkowane sobie nawzajem w różnym czasie, w różnych miejscach, w różnych zakresach tematycznych.

Jest to zatem dialektyka heglowska celów, zbyt mało jednak eksponująca stronę uczuciową związku.

Cel wspólny związku będzie zatem doraźnym "złotym środkiem" arystotelesowskim celów obu stron, a może nawet doraźną syntezą heglowską.

Cel takiego związku nie jest jeden, wydaje się zmieniać, ewoluować, różne aspekty wychodzą jako pierwszoplanowe, a inne stają się mniej widoczne wraz z upływem czasu.

Początkowo z obu stron celem jest nie być samotnym, ciekawość, druga osoba jako usankcjonowany tradycją sposób stworzenia bliskiego związku międzyludzkiego, od początku też może być perspektywa stworzenia trwałej rodziny - są to cele dość egoistyczne.

Mogą być to też związki krótkotrwałe: na jedną noc, bez planów na przyszłość - układ dychotomiczny doraźny, nietrwały, cele obu stron różne, niejawne.

Celem z czasem powinna się stać też ta druga osoba, jeśli nie ma wzajemnej troski związek trzyma się tylko na przywiązaniu uczuciowym albo rozpada.

Nie można pomijać związków dwustronnych osób tej samej płci, które pozostają na tym poziomie wspólnoty celów, bez rozwoju, postępu, wizji zmian w przyszłości.

Czyli są tu już cele własne obu stron podporządkowane w miarę możliwości celowi wspólnemu.

Cele te ulegają drastycznym zmianom, gdy pojawia się dziecko i mniejszym dla kolejnych dzieci.

Wraz z dzieckiem (dziećmi) dochodzi też do powstania nowych układów dychotomicznych i trychotomicznych - głowa rodziny (ojciec, matka) jako mediator, sędzia i egzekutor praw.

Kultura jest tu czynnikiem zewnętrznym, systemowym - sposobu rozwiązywania problemów w układzie.