Jacek Kolbuszewski
"Skarby Króla Gregoriusa"
1972
Warto zauważyć różnicę w symbolice góry między rodzimą kulturą słowiańską i innymi wcześniejszymi a obcą kulturą semicko-chazarską z religiami judeo-chrześcijańskimi.
Dla Słowian i kultur wcześniejszych góry były realnie miejscami trudno dostępnymi, bezpiecznymi od wroga, ale też pełnymi nieznanych na nizinie zagrożeń przyrodniczych, rozumianych magicznie zjawisk pogodowych i katastrof typu lawiny, czyli musiały posiadać swojego biesa przypisanego lokalnie do danego pasma górskiego lub szczytu - wchodziły zatem do mitologii jako miejsca szczególne.
Dla religii judeo-chrześcijańskich góra była miejscem bliskim realnie nieba, więc symbolicznie bliższym tzw. "nieba" religijnego.
Z różnych zatem powodów, góry traktowane były podobnie we wszystkich tych kulturach.
